Solum pax Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Pax.
 
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de pace.

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈpaːks/(classice)
Syllabificatio phonetica: pāx — morphologica: pax

Notatio

+/-
← a lingua Protoitalica: *pāks ← a lingua Protoindoeuropaea: *péh₂ḱ-s

Nomen substantivum

+/-

|x, -cis fem.

  1. √ Publica tranquillitas et concordia
  2. Indutiae; belli absentiae
  3. quietudo
  4. Mors, absentia vitae

Declinatio

+/-
f. sing. plur.
nom. pāx pācēs I
gen. pācis pācum II
dat. pācī pācibus III
acc. pācem pācēs IV
abl. pāce pācibus VI
voc. pāx pācēs V

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. quies
  2. tranquillitas

Antonyma · contraria

  1. seditiō, mōtus
  2. bellum

Composita

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-
Publica tranquilitas et concordiadilatare ▼
Publica tranquilitas et concordiacollabi ▲
Belli absentiaedilatare ▼
Belli absentiaecollabi ▲

Discretiva

  pax dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

pāx

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
pāx casus nominativus singularis substantivi pāx
pāx casus vocativus singularis substantivi pāx
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈpaːks/(classice)
Syllabificatio phonetica: pāx — morphologica: pax

Loci

+/-
C. Plinius Secundus
23-79
Aulus Gellius
ca. 130-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Maximum hinc opus naturae ordiemur et cibos suos homini narrabimus faterique cogemus ignota esse per quae vivat. nemo id parvum ac modicum existimaverit, nominum vilitate deceptus. pax secum in his aut bellum naturae dicetur, odia amicitiaeque rerum surdarum ac sensu carentium et, quo magis miremur, omnia ea hominum causa. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Duobus modis M. Varro in libro humanarum, qui est de bello et pace, ‘indutiae’ quid sint, definit. ‘Indutiae sunt’ inquit ‘pax castrensis paucorum dierum’; item alio in loco: ‘indutiae sunt’ inquit ‘belli feriae’. Sed lepidae magis atque iucundae brevitatis utraque definitio quam plana aut proba esse videtur. Nam neque pax est indutiae – bellum enim manet, pugna cessat –, neque in solis castris neque ‘paucorum’ tantum ‘dierum’ indutiae sunt. —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 1, [1] — pax
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: pax.
  3. 3.0 3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber primus. Capitulum XXV, [1] — pax