Dodona
Dodona (Graece Δωδώνη ) fuit sanctuarium et oraculum Graeciae antiquae in regione Epiro ab urbe hodierna Ioanninorum ad austro-occidentalem versus situm. Secundum post Delphorum oraculum in Graecia habitum est. Iovis cultus cum hoc oraculo coniunctus ex cultu antiquiore ortus esse videtur, a quo caerimoniae posteris inenodabiles petunt. Homerus[1], Aeschylus[2] aliique in fano Dodonaeo quercum cuius folia vento inflata sonabant oraculum dedisse docent. Praeterea sacerdotes columbarum volatum vocesque interpretando et postea sorte petitionibus responderunt. Duobus chiliometris ab urbe antiqua distans vicus hodiernus homonymus situs est.
Unam legis e paginis de
disserentibus
Fontes
recensereNotae
recensere- ↑ Ilias 16, 233–245; Odyssea 14,327–330 = 19,296–299.
- ↑ Aesch., Prometheus
Plura legere si cupis
recensereLatine
recensere- Dominicus Aebinga, Dissertatio philologica de oraculo Dodonaeo. Quam, ἐάν ὁ Kύριος θελήση, praeside Joanne Sibranda, praelectore linguae Graecae, defendendam suscipit Dominicus Æbinga, Harlinga-Frisius. Ad diem V I maii M DC XCV., Franekerae, 1695
- Fredericus Cordes, Disputatio de Oraculo Dodonaeo, Groningae, van Boekeren, 1826.
Barbare
recensere- Constantin Carapanos, "Inscriptions et statuettes de Dodone", Bulletin de Correspondance Hellénique, 1890ː 155-161
- Dodone et ses ruines, Hachette, 1878
- Diego Chapinal-Heras, Experiencing Dodona : the development of the Epirote sanctuary from archaic to hellenistic times, De gruytrer, 2021. Paucae paginae apud Guglum librorum
- Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων ; επιμέλεια Κωνσταντίνος Ι. Σουέρεφ, Δωδώνη : οι ερωτήσεις των χρησμών : νέες προσεγγίσεις στα χρηστήρια ελάσματα = Dodona : the omen's questions : new aproaches in the oracular tablets, Ιωάννινα, Εφορεία Αρχαιοτήτνω Ιωαννίνων, 2017 pp.51-65 pp123-130pp131-141
- Guy Rachet, "Le Sanctuaire de Dodone, origine et moyens de divination", Bulletin de l'Association Guillaume Budé, 1962ː 86-99