Bigae (-arum plur., vel postea biga,-ae) in antiquitate erat currus duobus equis iunctus. Hoc verbum contractum ex biiugae est. Cursus bigarum ludis circensibus fiebant. Deae quoque nonnumquam bigis vehebantur, in primis Luna/Diana (contra frater Sol/Apollo quadrigis vehebatur) et Victoria.

Denarius bigatus circa 79 a.C.n. percussus : ex una parte caput Dianae cum arcu et pharetra. Ex altera Victoria bigis vecta, palmam et coronam tenens.

Stricto sensu biga est iunctura duorum animalium : itaque in fabulis mythologicis Cybele aerem scindit bigis leonum[1], Diana bigis cervorum[2], Medea bigis draconum etc.

Bigati (sc. nummi) erant genus denariorum cui hoc nomen fuit quia dea bigis vecta signabantur.

  1. Lucretius II,601. Catullus Carmen 63 versus 77sqq. Vergilius Aeneis, X,252-255 etc.
  2. E.g. in denariis Romanis : Ernest Babelon, Description historique et chronologique des monnaies de la République romaine, 1885 : Aelia 4. Etc.

Plura legere si cupis

recensere