Ars Palaeochristiana

Ars Palaeochristiana spatium temporis a primis imaginibus a Christianis factis usque ad antiquitatem exeuntem amplectitur. Ut Christiani erant pars societatis Graeco-Romanae ita iidem in artificiis conficiendis elementis artis Graecae sive Romanae utebantur, ut ars Christiana initio parvam artis antiquae partem effecerit, a saeculo quarto autem paene cum arte antiquitatis posterioris aequari possit. A saeculo sexto in oriente in artem Byzantinam progressa est, in occidente in artem Praeromanicam. Ante annum 313, quo Christianis ab imperatore Constantino I Edicto Mediolanensi "libera atque absoluta colendae religionis suae facultas" data est, ars Christiana in arte mobili, operibus caelatis, et picturis muralibus constitit (ut puta in catacumbis Romanis). Post annum 313, imperatore iuvante, etiam aedificia magna erecta sunt, imprimis magnae basilicae sicut Basilica Vaticana Romae.

Antiquissima Beatae Mariae virginis imago cum puerulo servata ex saeculo secundo oriunda, Coemeterium Priscillae Romae.

Inter templa Palaeochristiana servata est ecclesia Sanctae Sabinae, Romae sita.

Nexus interni

• Ars byzantina
• Archaeologia Christiana
• Ars Christiana

Bibliographia

• Johannes G. Deckers: Die frühchristliche und byzantinische Kunst, Monaci 2007.
• Friedrich Wilhelm Deichmann: Einführung in die christliche Archäologie, Darmstadiae 1983.
• André Grabar: Die Kunst des frühen Christentums, Monaci 1967.
• Wolfgang Kemp: Christliche Kunst. Ihre Anfänge – Ihre Strukturen, Monaci 1994.
• Guntram Koch: Frühchristliche Kunst. Eine Einführung, Kohlhammer 1995.
• Arne Effenberger: Frühchristliche Kunst und Kultur. Von den Anfängen bis zum 7. Jht., Monaci 1986.
• David Talbot Rice: Beginn und Entwicklung christlicher Kunst, Coloniae Aggripinae 1961.

Stipula

Haec stipula ad artem spectat. Amplifica, si potes!