31 Euphrosyne
| 31 Euphrosyne | |
|---|---|
 Euphrosyne quater a telescopio NEOWISE capta | |
| Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
| Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
| Excentricitas | .2247965372271478 |
| Axis semimaior | 3.149931264549259 UA |
| perihelion | 2.441837623775055 UA |
| aphelion | 3.858024905323464 UA |
| Inclinatio orbitalis | 26.30977984103085° |
| Longitudo nodi ascendentis | 31.21048748430227° |
| Argumentum perihelii | 61.86278313708096° |
| Anomalia media | 208.7854141556708° |
| Periodus orbitalis | 5.5906179917481 anni |
| Res physicae | |
| Diameter | km |
| Massa | kg |
| Densitas media | g/cm3 |
| Periodus rotationis | 5 h 31.860008 m |
| Classis spectralis | Tholen: C, SMASS: Cb |
| Magnitudo absoluta | 6.74 |
| Albedo | 0.0543 |
| De recognitione | |
| Primus repertor | I. Ferguson |
| Repertum | die 1 Septembris 1854 |
| Designationes aliae | A907 GP, A918 GB |
31 Euphrosyne,[1] olim designationibus A907 GP et A918 GB agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 6.74 monstrat. Die 1 Septembris 1854 ab Iacobo Ferguson in Observatorio Classico C. F. A. versato repertus est.[2] In mythologia Graeca Euphrosyne, e qua asteroides appellatus est, fuit una e Gratiis seu Charitibus.
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 31 Euphrosyne per dies 2042 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 3.15 et eccentricitatem 0.22, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.44, quam maxime unitatibus 3.86. Inclinatio orbitalis 26.31° reperiebatur, anomalia media 208.79°.
Notae
recensere- ↑ Nomina asteroidum iussu Unionis Astronomicae Internationalis imposita sunt.
- ↑ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". IAU Minor Planet Center. Universitas Harvardiana
Nexus externi
recensere
|
Data astronomica: "20000031" apud JPL Small-Body Database. |
Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.
- "Tracking a mysterious group of asteroid outcasts" (4 Augusti 2015) apud phys.org
 |
| Sol Planetae: Mercurius | Venus | Tellus (Terra) | Mars | Iuppiter | Saturnus | Uranus | Neptunus |
| Planetulae: Ceres | Pluto | Haumea | Makemake | Eris Corpora alia: Satellites | Luna | Asteroides (+ indices) | Corpora transneptuniana |
| Vide etiam indices corporum Systematis Solaris redactos secundum radium et massam. |