Alpha Centauri, vel α Centauri, est splendidissima sideris Centauri stella, in australi caelo visa, quarta a stellá maximá in nocturno caelo, stella quoque proxima (praeter Solem) Terrae, 4.3 spatia lucis annuae (sla) remota. Proprium stellae nomen est Rigil Kentaurus, saepius Rigil Kent, quod 'centauri pedem' in lingua Arabica significat, sed universe secundum Ioannem Bayer Alpha Centauri appellatur; aliud nomen, sed rarum, est Toliman.

Alpha Centauri locus in Centauro sidere
Comparatio inter constellationis Alpha Centauri stellas et Solem diametris coloribusque

Alpha Centauri est triplex stellarum systema, cui sunt duae maiores stellae, Alpha Centauri A et Alpha Centauri B (quae duplicem stellam coniunctim faciunt), et pumilio rubra magis tenuis, Proxima Centauri appellata.

Alpha Centauri A (Rigil Kentaurus)

recensere

Maior stella binaria, videlicet Alpha Centauri A, est Solis similis, sed paulo maior splendidiorque, et sicut Sol, e classi spectrali G2 V.

Alpha Centauri B (Toliman)

recensere

Altera, videlicet Alpha Centauri B, est minor et obscurior, e classi spectrali K1 V. Hae alia circum aliam elliptico orbe (e = 0.52) moventur; se usque ad 11.2 unitates astronomicas (ua) appropinquant et usque ad 35.6 ua distant. Spatium unius revolutionis est prope octaginta annos.

Alpha Centauri C (Proxima Centauri)

recensere

Proxima est minima, classi spectrali M5 V; fere 10 000 unitatum astronomicarum ab A et B distat. Planeta terrestris Proxima Centauri b, intra zonam habitabilem stellae suae circumiens, anno 2016 a Gulielmo Anglada-Escudé collegisque repertus est. Anno insequenti nebulae vel duae vel tres e pulvere constitutae, quae a stella inter 1 et 4 unitatibus astronomicis distantes circumeuntur, ab eisdem astronomis ope observatorii ALMA detectae sunt.

Bibliographia

recensere

Nexus externi

recensere
  Data astronomica: "* alf Cen" apud SIMBAD. "01151" apud ARICNS.