-خوێ
بنێرە هەروها: خوێبلێڤکرن
[دەستکاری]پاشگر
[دەستکاری]-خوێ
ژێ
[دەستکاری]ئەتیمۆلۆژی
[دەستکاری]حەڤرەها سۆرانی خێو، زازاکی وەی (وەی کەردەنە: خوەدی کرن، خوەدان کرن) ژ خوە + تاو- (هێز، شیان، کارین، قوەت) کو هەڤرەهێن یێن دن یێن کورمانجی خوەدان، خوەدێ، خوەدی، خاتوون، خۆجە، -خوێ (خوەدی) نە، یێن سۆرانی خاوەن (خوەدی، خوەدان)، خێو (خوا، فارسی خدا (خودا، “خوەدێ”)، خواجه (خواجە، “خۆجە، برێز، هێژا، ەفەندی”)، هەموو ژ پرۆتۆ-هندووەورۆپی *سوە- (“خوە”) + *تەپ- (“گەرم کرن، ەنەرژی دانێ”) کو هەروها سەرەکانیا تاڤ یا کوردی یە ژی.