cemal

 Binêre herwiha: Cemal

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛˈmɑːl/
• Kîtekirin: ce·mal

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cemal	cemal
Îzafe	cemala	cemalên
Çemandî	cemalê	cemalan
Nîşandera çemandî	wê cemalê	wan cemalan
Bangkirin	cemalê	cemalino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cemalek	cemalin
Îzafe	cemaleke	cemaline
Çemandî	cemalekê	cemalinan

cemal mê

1. delalî, bedewî, spehîtî, xweşikî, ciwanî, keşxetî, qeşengî, şengî, şemalî, şepalî

   Hisn û cemala wê ez mendehoş kirim.

Ji wêjeyê

• Bira tev ecêb mabûn
  Ji tirsa hemi zahf hebitîbûn
  Aqil û edeb li balê bûn
  Û gelek bi hisn û cemal bû — (Çîroka Nebî Ûsiv, iranistik.uni-goettingen.de, jêwergirtin 2006)

Têkildar

• cemîl

Bide ber

• kemal
• hemal

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• cemalî
• cemalîtî
• cemaltî

Werger

• Fînî: kaunis → fi, kauneus → fi
• Tirkî: güzel → tr, cemal → tr

Tirkî

Navdêr

cemal

1. dîdar, cemal, xweşikiya rû