tirsonek

Kurmancî

Rengdêr

tirsonek

1. Kesa/ê ditirse, kesa/ê nawêre.
   • Lewranî Ekrad dibêjine xwecihan: Goran û ewan laşey (netiştek, kêmnirx) û bêcesaret(tirsonek) 'ed dikin (hesêb dikin) û dibêjin ko herçî zarokêd ko ji jinêd goranan biwelidin (ji dayik bibin), kew zarok bê wech û 'eware û tirsonek dibin. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 118, ISBN 9789944360678)

Herwiha

• tirsok
• newêrek

Etîmolojî

Ji tirs + -onek.

Werger

• Almanî: ängstlich → de, Feigling → de nêr, verzagt → de, ^?feig → de
• Erebî: جبان‎ → ar
• Farisî: ترسو‎ → fa, نامرد‎ → fa
• Îngilîzî: coward → en, craving → en, gutless → en, nerveless → en, sheepish → en, sneaky → en, spiritless → en, weakhearted → en, white-livered → en, recreant → en
• Tirkî: korkak → tr, ödlek → tr, cebin → tr, ^?güre → tr

Soranî

Rengdêr

tirsonek

1. Newêrek, tirsonek.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)