Bilêvkirin

biguhêre

Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
kor kortir herî kor
kortirîn
 
Mirovekî kor bi rêberiya seyê xwe digere.

kor, k-ya nerm

  1. Kesa/ê ku qet yan baş bi çavên xwe dinyayê nabîne.
    • Bêguman xaka riya wê tûtiya û dane ye
      Ger di çehvên kor ve înin xweş dibin pê dîde ye
      Meyyitê sedsale jî wê rê vi ber qebrê kevit
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji zimanên îranî, hevreha soranî کوێر(kwêr), belûçî کور(kor), farisî کور(kûr), pehlewî kûr. kör ya tirkî, کور(kûr) ya urdûyî, քոռ (kʻoṙ) ya ermenî, kor ya azerî, кьорав (korav) ya bulgarî, ћорав (çorav) ya sirbî-xirwatî û chior ya romanî ji zimanên îranî hatine wergirtin. Sebeba neguherîna "o" ya kurmancî-soranî ji bo "û"yê ew e ku osmanî کور(kör) û ermenî քոռ (kʻoṙ) tesîra xwe li bilêvkirinê kiriye.

Bi zaravayên din

biguhêre

kor

  1. (dezgeh) Binere: korr

kor

  1. ka, li kû, li kû derê

Çavkanî

biguhêre
Ev peyv ji wergerên ka hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din] 

kor

  1. bizot, pingil
  2. pereng, pengir, sotik, pizot, xurî, pilox
  3. sor