dema

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛˈmɑː/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: de·ma

Hoker

dema

1. dema ku
2. gava, vextê

Ji wêjeya klasîk

• Du secde ferd in fi l-hal bibîn ber
  Dema xwiya bin ew qedd û qamet
  Da 'eybê rendan nekî bi badê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: زمانی‎ → fa, گاهی‎ → fa
• Îngilîzî: when → en
• Tirkî: zaman → tr, o zaman

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	dema	demên

dema mê

1. Rewşa îzafeyî ya yekjimara binavkirî ya dem.

Îngilîziya kevn

Navdêr

dēma nêr

1. dadgêr, hakim

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên dadgêr hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}