babik

Kurmancî

Navdêr

babik

1. binemal, êl, hoz, qebîle, eşîr, kinêt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• babk
• bavik
• bavk

Etîmolojî

Ji bab +‎ -ik.

Werger

• Îngilîzî: forbear → en, primogenitor → en, ^?stirp → en
• Tirkî: kuşak → tr

Zazakî

Mane

1. babik, celebek xwarinê ye ku ji tevîhevbûna nan, helaw û rûnê malê çê dibe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)