bêsaman

Kurmancî

Rengdêr

bêsaman

1. bêsermiyan, bêsemyan, bêmilk, bêmal, bêmaliyet, bêmewdan, bêkapîtal
   • Aşiqê nazik û mehbûban im
     Tu mebîn bêser û bêsaman im
     Gulê baxê iremê Bohtan im — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• bêsamanî
• bêsamanîtî
• bêsamantî

Etîmolojî

Ji bê- + saman.

Werger

• Îngilîzî: ^?propertyless → en
• Tirkî: servetsiz