arvan
Bilêvkirin
biguhêreNavdêr
biguhêreZayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
Navkî | arvan | arvan | arvan | |
Îzafe | arvana | arvanê | arvanên | |
Çemandî | arvanê | arvanî | arvanan | |
Nîşandera çemandî | wê arvanê | wî arvanî | wan arvanan | |
Bangkirin | arvanê | arvano | arvanino | |
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
Navkî | arvanek | arvanek | arvanin | |
Îzafe | arvaneke | arvanekî | arvanine | |
Çemandî | arvanekê | arvanekî | arvaninan |
arvan nêr
- ar, toza ku hevîr jê tê çêkirin
- Rihanê piştî fitarê xwe xemiland û dest pê kir ku navmalê bi arvan binexişîne." — (Sîma Semend, Xezal, Weşanên Nûdem, 1996)
- Di her rojên Xwedê de têrek arvan di hewşa vê malê de dibe hevîr, dibe nan. — (Hesenê Metê, Labîrenta Cinan, Weşanên Welat, 1994)
- Me da we arvanê salê / Me ji we stend kewanya malê(...) — (Zeynelabidîn Zinar, Xwençe 1, Weşanxana Çanda Kurdî, 1989)
- aşvan, qerraş, kesê ku genimî dike ar
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)