îma

 Binêre herwiha: ima û Ima

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îma	îma
Îzafe	îmaya	îmayên
Çemandî	îmayê	îmayan
Nîşandera çemandî	wê îmayê	wan îmayan
Bangkirin	îmayê	îmayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îmayek	îmayin
Îzafe	îmayeke	îmayine
Çemandî	îmayekê	îmayinan

îma mê

1. Xelk bi tiştekî hesandin bêyî ku yekser navê wî tiştî bibêje; tiştek dan zanîn yan famkirin bêyî ku yekser basa wê bike.

   Hevmane: tiwanc, îhsas, xirpandin, telmîh, xirpkirin, îşaretkirin, îşaretdan

   • Saygun, di heman axaftinê de got ko mijara tevkujiya ermeniyan jî mijareka siyasî ye û îma kir ko ev mijar li himberî Tirkiyeyê wekî komployekê têt bikaranîn. — (Nefel.com, 3/2007)

Bide ber

• îmha

Jê

• (lêker) îma kirin
• (navdêr) îmakirin
• (rengdêr) îmakirî
• îmaker
• îmayî

Etîmolojî

Ji erebî إِيمَاء‎‎ (ʾīmāʾ).

Werger

• Almanî: Allusion → de, Andeutung → de m, Verweisung → de m, ^?Verbrämung → de m, ^?Anspielung → de m
• Farisî: تلمیح‎ → fa
• Fînî: vihjailu → fi
• Fransî: allusion → fr
• Holendî: allusie → nl
• Îngilîzî: allusion → en, hint → en, suggestion → en, indirect reference
• Îtalî: allusione → it
• Norwecî: allusjon → no
• Rusî: аллюзия → ru (alljuzija)
• Tirkî: ima → tr, işaretleme → tr, anıştırma → tr, ihsas → tr