kareba

Kurmancî

Navdêr

xetên karebayê

kareba mê, k-ya nerm, r-ya nerm

1. Enerjiya ji proton û elektronan peyda dibe û bi taybetî bo peydakirina ronahiyê tê bikaranîn.

   Hevmane: elektrîk, cereyan, berq birûs

2. karevîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کاره‌با‎

Herwiha

 

• kahreb
• kahreba
• kahreban
• kareb
• kareban
• kehreb
• kehreba
• kehreban

Têkildar

• kehrîbar

Jê

 

• (lêker) kareba dan
• (navdêr) karebadan
• (navdêr) karebagirtin
• karebakar
• karebakarî
• kareb am
• karebanas
• karebanasî
• karebavan
• karebavanî
• karebayî
• karebayîtî

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, hevreha soranî کاره‌با‎ (kareba), farisî كهربا‎ (kehreba), ji ka (giyayê hişkkirî bo sewalan) + -reba (têkilî farisî ربودن‎ / rubûden= jê standin, talan kirin, rehê dema niha "-ruba-") anku "ka-gir", ji proto-hindûewropî *reub- (“jê standin, şelandin, talan kirin, girtin”) ku herwiha serekaniya îngilîzî rob (“şelandin, talan kirin”) û almanî rauben e jî. erebî كَهْرَبَاء‎ (kahrabāʾ) ji zimanekî îranî hatiye wergirtin lê bi kirasê erebî di forma kurdî kehreba da li kurdî vegeriye.

Werger

elektrîk — binêre elektrîk