ჯუგაანი

ჯუგაანი
სოფელი
	ჯუგაანი;
ქვეყანა	საქართველო
რეგიონი	კახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	სიღნაღის მუნიციპალიტეტი
თემი	ჯუგაანი
კოორდინატები	41°35′45″ ჩ. გ. 45°59′16″ ა. გ. / 41.59583° ჩ. გ. 45.98778° ა. გ.
ცენტრის სიმაღლე	400 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	2107 კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 99,4 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4

არ უნდა აგვერიოს შემდეგ მნიშვნელობა(ებ)ში: ჯუღაანი.

ჯუგაანი — სოფელი საქართველოში, სიღნაღის მუნიციპალიტეტში, გომბორის ქედის ჩრდილო-აღმოსავლეთ კალთის ძირას. თემის ცენტრი. ზღვის დონიდან 400 მეტრი. სიღნაღიდან 12 კილომეტრი. იგი მდებარეობს წნორი-დედოფლისწყაროს გზატკეცილზე.

ისტორია

სოფლის ტერიტორიაზე დასახლების კვალი ჩვენს ერამდე იწყება. ამას მოწმობს 2019 წელს საქართველოს ეროვნული მუზეუმის საერთაშორისო არქეოლოგიური ექსპედიცის მიერ სოფლის ტერიტორიაზე დაახლოებით ძვ. წ. V-IV საუკუნეების სასახლის ნაშთების გამოვლენა. ეს არის დაახლოებით 1 ჰექტარზე განფენილი, სავარაუდოდ, ნახანძრალი ნაგებობის ნაშთები. არქეოლოგიური სამუშაოების შედეგად გამოვლინდა რთული გეგმარების ნაგებობა - სასახლის ცენტრალური ექვსსვეტიანი დარბაზი. 1,5 მეტრი სისქის კედლები ალიზის აგურითაა ნაგები. დარბაზის ხის სვეტები კირქვის ზარისებრი ფორმის ბაზისებს ეყრდნობა. ასევე გამოვლინდა ალიზის აგურით ნაშენები კვადრატული პოდიუმი, რომელზეც, სავარაუდოდ, ტახტი ან საკურთხეველი უნდა მდგარიყო. ამავე პერიოდს, ძვ. წ. V საუკუნეს, განეკუთვნება ნაგებობიდან ორიოდე კილომეტრში, 1994-1995 წლებში გათხრილი ე.წ. გუმბათის სასახლე, რომლის ზარისებრი ბაზისები სიღნაღის მუზეუმშია დაცული.^[2]^[3]

რუსეთის იმპერიის პერიოდში ჯუგაანის სასოფლო საზოგადოებაში შედიოდა სოფლები ჯუგაანი, პრასიანი და ტიბაანი.^[4]

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 2107 ადამიანი.

აღწერის წელი	მოსახლეობა	კაცი	ქალი
2002^[5]	2759	1319	1440
2014^[1]	2107	1028	1079

ლიტერატურა

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 578.

სქოლიო

↑ ^1.0 ^1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
↑ ალაზნის ველზე ძვ. წ. V-IV საუკუნეების სასახლის ნაშთები აღმოჩნდა
↑ museum.ge — ალაზნის ველზე ძვ. წ. V-IV საუკუნეების სასახლის ნაშთები აღმოჩნდა
↑ ღლონტი თ., „ერობა საქართველოში“, ტფ.: „შრომა“, 1915. — გვ. 82.
↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II

[აღწერა_2014-1] 1.0 ^1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.

[2] ალაზნის ველზე ძვ. წ. V-IV საუკუნეების სასახლის ნაშთები აღმოჩნდა

[3] useum.ge — ალაზნის ველზე ძვ. წ. V-IV საუკუნეების სასახლის ნაშთები აღმოჩნდა

[4] ღლონტი თ., „ერობა საქართველოში“, ტფ.: „შრომა“, 1915. — გვ. 82.

[აღწერა_2002-5] საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]