ვიკინგი (კოსმოსური პროგრამა)
”პროგრამა ’ვიკინგი’” - ნასას კოსმოსური პროგრამაა, რომელიც მარსის შესწავლისთვისაა განმიზნული, კერძოთ სიცოცხლის არსებობა ამ პლანეტაზე. ამ პროგრამის ამოცანაში შედიოდა ორი კოსმოსური აპარატის - ვიკინგ - 1 და ვიკინგ - 2 გაგზავნა მარსზე, რომლებსაც უნდა ეწარმოებინათ გამოკვლევები ორბიტიდან და აგრეთვე ზედაპირიდან. გაშვებული იყვნენ 1975 წელს; ვიკინგ -1 -მა იმუშავა 1980 წლამდე ხოლო ვიკინგ -2 -მა 1982 წლამდე. ეს პროგრამა აღმოჩნდა ერთერთი ყველაზე ინფორმატიული და წარმატებული წიტთელ პლანეტასთან მიმართებაში, მაგრამ სიცოცხლის აღმოჩენა მარსზე მაინც ვერ შეძლო.
აპარატების შემადგენლობა და მახასიათებლები
აფრენის საერთო მასა - 3530კგ., 1445კგ საწვავის ჩათვლით. დამშვების ნაწილის გაყოფის და დაშვების შემდეგ, მასა შეადგენდა 600კგ., ორბიტალურის კი 900კგ. ვიკინგის ორბიტალური ბლოკი, რომელიც მარინერ - 9 ბაზაზე იყო აწყობილი, სიმაღლე 3,35მ და გაშლილი მზის პანელების სიგრძე 9,75მ; დასაშვები აპარატის სიმაღლე 2,1მ და მაქსიმალური სიგანე 3მ. აღწევდა.
ორბიტალური ნაწილი შეიცავდა რეაქიულ ძრავს რომლის გაწევა 136კგ. შეადენდა. ელექტროენერგიას გამოიმუშავებდა ორბიტალური ნაწილში მზის პანელები, ხოლო დასაშვები აპარატისთვის - პლუტონიუმის ბატარეები, რომლებიც რადოიაქტიურ პლუტონიუმ-238 შედგებოდა.
ორბიტალურ ბლოკზე იყო დამონტაჟებული ორი სატელევიზიო კამერა (გარჩევადობა 1500კმ სიმაღლიდან 40მ აღწევდა), ინფრაწითელი სპექტრომეტრი მარსის ატმოსფეროში წყლის ორთქლის რეგისტრირებისთვის და ინფრაწითელი რადიომეტრი - პლანეტის თბური რუქის შესადგენად.
ორბიტალური ნაწილი აგრეთვე ემსახურებოდა ინფორმაციის რეტრანსლირებას დასაშვები აპარატებიდან. მათი გამტარიანობა - 10კბიტი/წ. ამავდროულად დასაშვებ აპარატებს დედამიწასთან პირდაპირი კავშირირიც შეეძლოთ ოღონდ გაცილებით ნაკლები სიჩქარით (1 კბიტი/წ).