Rafeindahýsing
Rafeindahýsing eða rafeindaskipan er líkan úr atómfræði, sem lýsir stöðu rafeinda í frumeindum á þann hátt að þær raðast eftir sérstökum reglum á svo kölluð rafeindahvel (einnig kölluð rafeindahvolf eða rafeindasvigrúm) og undirhvolf. Innbyrðist staða rafeindanna ræðst af fjórum skammtatölum:
Eðlis- og efnafræðingar beita skammtafræði, þ.m.t. bylgjujöfnum Schrödingers, til að lýsa rafeindaskipaninni með stærðfræðilegum aðferðum. Almennt er rafeindasvigrúm túlkað sem svæði þar sem líkindi eru á að finna rafeind(ir) sem eru á hreyfingu umhverfis frumeindakjarnann.
Til að gera grein fyrr stöðu þeirra er notaður sérstakur ritháttur, númer hvers hvolfs er ritað ásamt bókstaf sem táknar númer undirhvolf þess hvolfs, fjöldi rafeinda á því undirhvolfi er svo ritaður sem hávísir: 1s2 er lesið „tvær rafeindir á fyrsta undirhvolfi fyrsta hvolfs“ (til að tákna undirhvolfin eru bókstafirnir s, p, d, f og g notaðir, hvolf númer n er með n undirhvolf).
Jónin Cl- er með átján rafeindir sem raðast þá svona á hvolfin: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 þar sem p er annað undirhvolf á gefnu hvolfi. Til styttingar má rita næsta eðalgas á undan í hornklofa og rita svo stöðu hinna rafeindanna (rafeindahýsing neons er rituð 1s2 2s2 2p6 og er upphaf allra efna sem koma í næstu lotum fyrir neðan í lotukerfinu eins og því hægt að nota þetta sem styttingu): [Ne] 3s2 3p6.
Hálffyllt eða fyllt d-undirhvolf er orkulægra heldur en þegar vantar eina rafeind upp á að það sé fyllt eða hálffyllt, og tekur það því rafeind frá næsta s-undirhvolfi.