Reykjanesviti
Reykjanesviti er elsti viti á Íslandi. Fyrsti Reykjanesvitinn var reistur árið 1878 og kveikt á honum 1. desember sama ár. Átta árum síðar reið jarðskjálfti yfir Reykjanesið og fyrsti vitinn laskaðist og hrundi úr honum. Sá viti sem nú stendur var reistur árið 1907, en kveikt á honum 20. mars árið 1908. Vitinn skemmdist töluvert í jarðskjálftanum árið 1926.[1] Vitinn er 31 metra hár (22 metrar upp á pall), og stendur á útsuðurstá Reykjanestangans á Bæjarfelli, nokkuð upp af Valahnjúk, þar sem fyrsti vitinn stóð.
Vitaverðir í Reykjanesvita
[breyta | breyta frumkóða]- 1879-1884 Arnbjörn Ólafsson
- 1884-1902 Jón Gunnlaugsson
- 1902-1903 Þórður Þórðarson
- 1903-1915 Jón Helgason
- 1915-1925 Vigfús Sigurðsson
- 1925-1930 Ólafur Pétur Sveinsson
- 1930-1938 Jón Ágúst Guðmundsson
- 1938-1943 Kristín Gumundsdóttir (ekkja Jóns Ágústs)
- 1943-1947 Einir Jónsson (sonur Jóns Ágústs og Kristínar)
- 1947-1976 Sigurjón Ólafsson
- 1977-1992 Óskar Aðalsteinn Guðjónsson
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Vitaverðir í Reykjanesvita (Ferlir.is)
- Reykjanesviti (Ferlir.is)
- Reykjanesvitinn; grein í Sunnanfara 1902
- Reykjanesviti eitt hundrað ára; grein í Sjómannablaðinu Víkingi 1978
- Reykjanesvitinn yngri; grein í Sjómannablaðinu Víkingi 1978
- Vitarnir á Íslandi; grein í Fálkanum 1930
- Þróun vitamálanna; grein í Morgunblaðinu 1952
- Eldgos í vændum; grein í Vísi 1967
- Brennið þið vitar; grein í Þjóðviljanum 1963
- Íslenskir vitar; grein í Lögréttu 1928
- Íslenskir vitar Sjómannablaðið Víkingur, 4.-5. Tölublað (01.05.1987)
Þessi Íslandsgrein sem tengist byggingarlist er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.