„Árni Oddsson“: Munur á milli breytinga

'''Árni Oddsson''' ([[1592]] – [[10. mars]] [[1665]]) var íslenskur [[lögmaður]] á 17. öld og er þekktastur fyrir deilur við [[hirðstjóri|hirðstjórann]] [[Herluf Daa]] og fyrir að hafa undirritað [[erfðahyllingin|erfðahyllinguna]] á [[Kópavogsfundurinn|Kópavogsfundi]] [[1662]] nauðbeygður og sumir segja tárfellandi.

Árið [[1617]] sigldi hann til [[Kaupmannahöfn|Kaupmannahafnar]] til að reka erindi fyrir föður sinn, sem átti í útistöðum við [[Herluf Daa]] [[hirðstjóri|höfuðsmann]], og kom aftur til landsins árið eftir og unnu þeir feðgar svo málið gegn Daa eða Herlegdáð eins og Íslendingar áttu til að kalla hirðstjórannhöfuðsmanninn í háðungarskyni. Frásagnir af heimkomu hans eru allar með miklum þjóðsagnablæ en þær segja að Herluf Daa hafi bannað kaupmönnum að flytja Árna til landsins en honum tókst á endanum að komast í Vopnafjarðarskip og lenti í [[Vopnafjörður|Vopnafirði]] þegar fjórir dagar voru til þings (í sumum sögunum er hann jafnvel sagður hafa komist með göldrum til Íslands). Hann keypti tvo úrvalshesta en þegar upp á [[Jökuldalur|Jökuldal]] kom hafði hann sprengt þá báða undan sér. Þá keypti hann brúnan hest og reið honum einhesta þvert yfir landið og stóðst á endum að hann kom í [[Almannagjá]] þegar kallað var á hann í þriðja og síðasta sinn og vann málið. Hvað sem til er í þessu er víst að Árni hlaut mikla sæmd og frægð af málinu.

Árni varð Skálholtsráðsmaður 1620. Árið 1632 varð hann svo lögmaður sunnan og vestan og hélt því embætti í 32 ár. Einnig var hann [[sýslumaður]] í [[Árnessýsla|Árnnesþingi]] og umboðsmaður [[ReynistaðaklausturReynistaðarklaustur]]sjarða. Hann þótti sinna embættum sínum vel og af dugnaði og bera hag landsmanna fyrir brjósti, enda var hann vinsæll. Hann þótti enginn sérstakur gáfumaður en farsæll í störfum sínum. Hann bjó lengst á [[Leirá]] í [[Leirársveit]].