Manuel Blanc
Manuel Blanc (lahir 12 Juni 1968) adalah seorang aktor Prancis.[1]
Biografi
[sunting | sunting sumber]Manuel Blanc pada mulanya tampil dalam drama-drama amatir. Ia pernah berangan-angan untuk menjadi sutradara, tetapi ia memutuskan untuk meninggalkan mimpinya. Blanc telah menjadi aktor dalam berbagai film Prancis, dan ia memperoleh penghargaan César du meilleur espoir masculin pada tahun 1992 berkat perannya dalam film J'embrasse pas yang disutradarai oleh André Téchiné, serta Penghargaan Jean-Gabin pada tahun 1994 berkat perannya dalam film Des feux mal éteints karya Serge Moati.
Ia juga berkarya di bidang teater. Ia pernah berpentas dalam drama Tempête sur le pays d'Égypte dan Dommage qu'elle soit une putain. Pada 2000, ia menjadi salah satu tokoh dalam serial televisi L'Île bleue karya Nadine Trintignant. Pada 2008, ia juga tampil dalam Vitrage à la corde karya Laurent Bouhnik.
Il publie son premier roman, Carnaval, le Templat:Date- dans la collection Stéphane Million des Éditions Hugo Roman. En 2018 paraît son second roman : Les corps électriques.
Filmografi
[sunting | sunting sumber]- 1991: J'embrasse pas - Pierre Lacaze
- 1993: Un crime - Frédéric Chapelin-Tourvel
- 1994: Des feux mal éteints - Jérôme
- 1994: Lou n'a pas dit non - Pierre
- 1995: Le roi de Paris - Paul Derval
- 1995: La Rivière Espérance (miniserial televisi - Benjamin Donadieu
- 1996: Beaumarchais - Gudin
- 1999: 1999 Madeleine - Gabriel
- 2000: Drug Scenes (serial televisi) - Renaud
- 2000: Exit - Junk
- 2002: Vivante - Paul
- 2002: Two
- 2002: Mes parents - Le journaliste
- 2003: Je t'aime, je t'adore - Laurent
- 2005: Avant qu'il ne soit trop tard - Doug
- 2005: Telma demain - The teacher
- 2006: Exes - Homme de l'impasse 1
- 2010: Blind Test - Bertrand
- 2013: Holy Thursday (pendek, oleh Antony Hickling) - Dieu
- 2013: Little Gay Boy, chrisT is Dead (oleh Antony Hickling dan Amaury Grisel) - Dieu
- 2013: Little Gay Boy (A Triptych by Antony Hickling) - Dieu
- 2014: One Deep Breath (oleh Antony Hickling dan André Schneider) - Maël
- 2016: Where Horses Go to Die - Manuela / Marco
- 2017: Capitaine Marleau (oleh Josée Dayan) - Alain Peras
- 2019: Persona non grata - Chargé d'affaires
Buku
[sunting | sunting sumber]- Carnaval, éditions Hugo Roman, 2014
- Les Corps électriques, éditions de l’observatoire, 2018
Referensi
[sunting | sunting sumber]Pranala luar
[sunting | sunting sumber]
 | Artikel bertopik biografi pemeran Prancis ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |