ճանճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃɑnt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճանճ
վանկեր՝ ճանճ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն քարթվելական աղբյուրից. մեգրելերեն čanji (čandi):
Գոյական
- երկթևանիների կարգին պատկանող միջատ (կենդբ․)
- մեղու (ժղ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս մեղու
- ճանճ տնային (կենդբ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ճանճ բռնել - գործ չանել, պարապ-սարապ մնալ
- ճանճ քշել
- ճանճերը քշել, վանել
- նույնն է՝ ճանճ բռնել
- ճանճի ճմուռ - շատ վտիտ, նիհար
- ճանճից յուղ հանել - շատ ժլատ, ագահ լինել
- ճանճերը բերանին ծետուկ կդնեն - տե՛ս խեղճ, ողորմելի, անճարակ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։