Իվ Նաթ
Իվ Նաթ (ֆր.՝ Yves Nat, դեկտեմբերի 29, 1890[1][2][3], Բեզյե - օգոստոսի 31, 1956[3], Փարիզ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի դաշնակահար, կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ։
| Իվ Նաթ ֆր.՝ Yves Nat | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 29, 1890[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Բեզյե |
| Մահացել է | օգոստոսի 31, 1956[3] (65 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Գերեզման | Պասի գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Փարիզի կոնսերվատորիա |
| Մասնագիտություն | դաշնակահար, կոմպոզիտոր և երաժշտության ուսուցիչ |
| Աշխատավայր | Փարիզի կոնսերվատորիա |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
 Yves Nat Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրելԻվ Նատը ծնվել է Բեզիերում[4], վաղ հմտություն է ցուցաբերել ինչպես դաշնամուրի, այնպես էլ կոմպոզիցիայի առումով։ Յոթ տարեկան հասակում նրան թույլատրվում էր ամեն կիրակի Բեզիերի տաճարի երգեհոնում պատարագի ժամանակ իմպրովիզներ անել։ Տասը տարեկանում նա ղեկավարել է իր սեփական նվագախմբը[5]։
Սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում, Լուի Դեմերի մոտ։ 1907 թվականին ստացել է իր առաջին մրցանակը։ 1911 թվականինին նա հյուրախաղեր է ունեցել Միացյալ Նահանգներում։
Որպես մենակատար նա հայտնի էր գլխավոր կերպարում, որպես Ֆրանց Շուբերտի, Ռոբերտ Շումանի և Յոհաննես Բրամսի կատարող։ Նաև հաճախ է ելույթներ ունեցել ջութակահարներ Ժակ Թիբոյի, Ջորջե Էնեսկուի, Էժեն Իզայի հետ համույթում։ 1934 թվականին հրաժարվել է համերգային գործունեությունից և բացառապես կենտրոնացել Փարիզի կոնսերվատորիայում դասավանդելու վրա։ 1950 թվականին վերադարձել է բեմ, ձայնագրել Բեթհովենի բոլոր 32 սոնատները։ Կոմպոզիտոր Նաթի ժառանգության մեջ մտնում են «Դժոխք» օրատորիան (1942), դաշնամուրային համերգներ, կամերային ստեղծագործություններ։
Իվ Նաթի մասին
խմբագրել
|
Նրա նվագը այնքան պարզ էր, որ թվում էր նա արդեն դաշնակահար չէ, այլ արվեստի ստեղծագործության մեջ բացված պատուհան:(Մարսել Պրուստ) | 
|
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Discogs — 2000.
- ↑ Archives de l'Hérault, Commune de Béziers, acte de naissance Կաղապար:Numéro, année 1890 (avec mention marginale de mariage).
- ↑ «Wolfgang Lempfrid: Yves Nat (DLF)». www.koelnklavier.de. Վերցված է 2021 թ․ ապրիլի 14-ին.
Գրականություն
խմբագրել- Mona Reverchon. Yves Nat, un musicien de légende: Conversation avec Chantal Auber. — Paris, 2006. — 180 p.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իվ Նաթ» հոդվածին։ |