exhalar

Galego

• Etimoloxía: do latín exhalare.

• Pronuncia: /ɛksaˈlaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

exhalar

1. Expulsar, soltar ou despedir materia gaseosa, como bafos, vapores e olores.
2. (Figurado) Lanzar ou despedir unha queixa, un suspiro, etc.

Termos relacionados

• exhalación

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	exhalar
Xerundio	exhalando
Participio	exhalado, exhalada, exhalados, exhaladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	exhalo	exhalas	exhala	exhalamos	exhalades	exhalan
	Copretérito	exhalaba	exhalabas	exhalaba	exhalabamos	exhalabades	exhalaban
	Pretérito	exhalei	exhalaches	exhalou	exhalamos	exhalastes	exhalaron
	Antepretérito	exhalara	exhalaras	exhalara	exhalaramos	exhalarades	exhalaran
	Futuro	exhalarei	exhalarás	exhalará	exhalaremos	exhalaredes	exhalarán
	Pospretérito	exhalaría	exhalarías	exhalaría	exhalariamos	exhalariades	exhalarían
Modo Subxuntivo	Presente	exhale	exhales	exhale	exhalemos	exhaledes	exhalen
	Pretérito	exhalase	exhalases	exhalase	exhalásemos	exhalásedes	exhalasen
	Futuro	exhalar	exhalares	exhalar	exhalarmos	exhalardes	exhalaren
Modo Imperativo	Afirmativo		exhala	exhale1	exhalemos	exhalade	exhalen1
	Negativo		exhales	exhale1	exhalemos	exhaledes	exhalen1
Infinitivo conxugado		exhalar	exhalares	exhalar	exhalarmos	exhalardes	exhalaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Alemán: ausatmen ^(de)
• Castelán: exhalar ^(es).
• Catalán: exhalar ^(ca), alenar ^(ca)
• Francés: exhaler ^(fr)
• Ido: exhalar ^(io)
• Inglés: exhale ^(en)
• Italiano: esalare ^(it)
• Portugués: exalar ^(pt)
• Quechua: samay ^(qu)
• Sueco: utdunsta ^(sv) (1), utgjuta ^(sv) (2)

Castelán

• Etimoloxía: do latín exhalare.

Verbo

exhalar

1. Exhalar.