clic

Galego

• Etimoloxía: de orixe onomatopeica.

• Pronuncia: /ˈklik/ (AFI)

Interxección

clic

1. Onomatopea que representa un son breve, seco e pouco intenso.

Substantivo masculino

clic (sg: clic; pl: clics)

1. Son breve, seco e pouco intenso.
2. (Fonética) Son producido pola entrada de ar na boca, non pulmonar, articulado coa lingua ou os beizos, realizando unha dobre oclusión, composta dunha principal, palatal, labial ou dental, e unha secundaria, sempre velar.
3. (Informática) Acto de posicionar o punteiro sobre un lugar da pantalla e apertar o botón do dispositivo que controla tal punteiro, xeralmente un rato.
   • Sinónimos: prema.

Traducións

• Castelán: clic ^(es)
• Inglés: click ^(en)
• Portugués: clique ^(pt)