A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.

Galego

Etimoloxía: do latín dos, dotis.

Pronuncia: /'do.te/ (AFI)

Substantivo masculino

dote (sg: dote; pl: dotes)

Conxunto de bens e dereitos achegados pola muller ao matrimonio, que ten como finalidade atender ás cargas comúns e que, no caso de ser disolto aquel, lle deberá ser devolto.
- Exemplo: O mellor dote foi para a filla máis vella.
Patrimonio que se entrega ao convento ou á orde en que vai tomar estado relixioso unha muller.
- Exemplo: Para darlle o convento o dote da súa filla tivo que pedir un préstamo.
Calidade ou capacidade apreciábel nunha persoa.
- Exemplo: Dotes de mando. Ten grandes dotes de escritor
  
  .
(Relixión) Na doutrina tradicional católica, cada unha das catro calidades que posúen os corpos gloriosos dos benaventurados, a claridade, a axilidade, a sutileza e a impasibilidade.

Termos relacionados

carta de dote