Marcello Malpighi

Marcello Malpighi
	;
Biografía
Nacemento	10 de marzo de 1628 ; Crevalcore (Estados Pontificios)
Morte	29 de novembro de 1694 (66 anos); Roma (Estados Pontificios)
Causa da morte	ictus
Catedrático
Datos persoais
Outros nomes	Therone Philacio
Relixión	Catolicismo
Educación	Universidade de Boloña
Director de tese	Giovanni Alfonso Borelli (pt)
Actividade
Campo de traballo	Anatomía, medicina e bioloxía
Ocupación	zoólogo, botánico, anatomista, entomólogo
Empregador	Universidade de Boloña ; Universidade de Pisa
Membro de	Royal Society (membro da Royal Society) (1669–); Academia Pontifícia dos Árcades (pt)
Obra
Doutorando	Antonio Maria Valsalva (pt)
Premios
	membro da Cámara de Representantes dos Países Baixos ;
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC; Obálky knih, ; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Marcello Malpighi, nado en Crevalcore (preto de Boloña) o 10 de marzo de 1628 e finado en Roma o 30 de novembro de 1694, foi un anatomista e biólogo italiano, considerado o fundador da Histoloxía.

Traxectoria

Comezou os seus estudos de medicina na Universidade de Boloña en 1649. En 1653 á idade de 25 anos obtivo o doutoramento en medicina e filosofía. En 1656 exerceu como Profesor Auxiliar de Anatomía na mesma universidade, pero ao pouco tempo trasladouse á Universidade de Pisa como profesor de medicina teórica. En Pisa permaneceu durante catro anos, tras os cales regresou a Boloña onde de novo exerceu como profesor de medicina dedicándose ao ensino da medicina práctica. En 1662 viaxa a Messina onde foi titular da cátedra de prima medicina. Catro anos despois regresa á súa primitiva universidade, na cal permaneceu durante os vinte e cinco anos seguintes.

En 1691 viaxa a Roma ao ser nomeado médico do papa Inocencio XII. Morreu tres anos despois no Palacio do Quirinal.

A súa vida privada estivo marcada polas continuas pelexas e inimizades entre a súa familia e pola intensa rivalidade mantida co seu colega de Pisa, Giovanni Borelli.

A súa obra

É considerado como o fundador da Histoloxía (ciencia que estuda os tecidos orgánicos). Tiña unha gran capacidade de observación, encomendándose ao estudo microscópico de plantas, insectos, tecidos animais, embrións e órganos humanos.

A súa principal achega foi a observación dos capilares, comunicacións arterio-venosas do pulmón e ramificacións bronquiais, recollida na súa obra De Pulmóns (1691).

Entre 1665 e 1666 estudou a estrutura do ril, fígado e bazo, describindo minuciosamente, o ovillo glomerular e os folículos esplénicos que levan o seu nome. Estes traballos foron recollidos baixo o título De viscerum estrutura: exercitatio anatómica en 1669.

Investigou tamén o papel das papilas linguales e cutáneas na fisioloxía do gusto e do tacto, respectivamente e a capa máis profunda da pel, que leva o seu nome (Epístolas anatómicas, 1662).

En embrioloxía, e grazas ao uso do microscopio, Malpighi foi o primeiro en presentar unha evidencia visible da constitución detallada dun embrión en etapas temperás de desenvolvemento. Malpighi interpretou as súas observacións como unha proba a favor do preformacionismo.

Tamén se dedicou ao estudo minucioso dos insectos, sobresaíndo as súas descricións do verme da seda, onde describiu o aparello para secretar a seda e o órgano ovipositor (Diss. Epit. De Bombice, 1668).

No campo da microscopía vexetal, despuntou polo esmerado e exacto das súas ilustracións, descubrindo estomas, capilares e flores. Están recompilados na súa obra Anatomía Plantarum (1675-1679).

A maior parte da súa obra esta redactada en latín, seguindo o costume deses anos. Desde 1667, mantivo unha estreita relación coa Royal Society de Londres, institución á que pouco antes de morrer enviou todo o seu labor científico, cartas e debates.

Véxase tamén

Bibliografía

(1666) De viscerum structura

Outros artigos

Preformacionismo