Albertine Sarrazin

Albertine Sarrazin

Biografía
Nacemento	17 de setembro de 1937 Alxer
Morte	10 de xullo de 1967 (29 anos) Montpellier, Francia
Lugar de sepultura	Les Matelles
Actividade
Campo de traballo	Poesía
Ocupación	escritora, poetisa, prostituta
Movemento	Literatura proletaria
Premios
(1966)  Prix des Quatre jurys (en)

Albertine Sarrazin, nada o 17 de setembro de 1937 en Alxer, e finada o 10 de xullo de 1967 en Montpellier, foi unha escritora relevante na literatura francesa.

Traxectoria

Non é dodado reconstruír a súa historia porque non hai moita información da primeira etapa da súa vida. Parece ser que o seu pai, foi un médico militar destinado en Alxer (capital da entón colonia francesa de Alxeria) que deixou embarazada unha criada española, e obrigouna a ceder á nena á Asistencia Pública onde recibiu o nome de Albertine Damien. Posteriormente adoptouna, sen revelar o seu parentesco nin á súa filla nin á súa esposa. Moitos anos despois da morte de Albertine Sarrazin, hai testemuños baseados en declaracións de Julien Sarrazin (quen foi o seu marido) que o pai natural era tamén o pai adoptivo, o tenente coronel médico Amédée Maurice Antoine Renoux, francés de Lión.

Tras a xubilación do médico a familia regresa a Francia e instálase en Aix-en-Provence. Criouse nun ambiente de educación ríxido, no seo dunha familia burguesa. Un acontecemento tráxico marcou a súa vida: foi violada aos dez anos. De carácter difícil e pouco disciplinado foi internada nun reformatorío de Marsella, o Bon Pasteur, no que tiñan o costume de rebautizar ás internas: ela sería Annick, un alcume que conservaría toda a súa vida.

O carácter rebelde da súa mocidade perdurou o resto da súa existencia que estivo marcada pola súa relación coa delincuencia, a prostitución e as fugas dos cárceres. Lembra a súa peripecia vital á de Jean Genet: ambas persoas marcadas por unha infancia e adolescencia desgraciadas que viven á marxe das normas.

Ao terminar o bacharelato fuxiu a París. Alí atopouse cunha compañeira do reformatorio, levando unha existencia desordenada. As dúas mozas foron detidas e condenadas. Albertine, despois dunha estancia en Fresnes, foi transferida á prisión escola de Doullens, da que fuxiu o 19 de abril de 1957, saltando un muro, e rompendo o astrágalo. Un paseante axudouna e curouna: era Julien Sarrazin, con quen casou dous anos máis tarde. Encerrada de novo, escribeu dúas novelas, A fuga e L'Astragale, que tiveron un enorme éxito. Libres e famosos, Albertine e Julien non foron felices moito tempo: Albertine morreu en Montpellier aos trinta anos, nunha mesa de operacións, cunha morte infestada de erros médicos, unida aos estragos producidos polo alcol.

A lectura de L'Astragale, serviu de inspiración ao escritor Henri Charriere (Papillon) para escribir as súas memorias carcerarias, as súas fugas e horrores vividos en diferentes prisións durante 30 anos, entre 1931 e 1961.

O doutor en filoloxía francesa e escritor, Antonio Bueno García, na súa tese Las formas de la autobiografía en Albertine Sarrazin (1993), estudou en profundidade a escritura intimista de Albertine Sarrazin, descubrindo os mecanismos e fundamentos da súa expresión autobiográfica.

Obras

Deixou escritas tres novelas e varios artigos. A súa obra máis importante foi L'Astragale, novela na que conta a súa experiencia carcelaria (o astrágalo é un óso do pé que Albertine fracturou ao saltar, cando fuxiu da prisión e que a deixou coxa para sempre).

• 1965: L'Astragale.
• 1968: La Cavale.Adaptada ao cinema por Michel Mitrani en 1971)
• 1966: La Traversière
• 1969: Romans, lettres et poèmes. Éditions Pauvert.
• 1969: Poèmes. Éditions Pauvert.
• 1971: Lettres à Julien. Éditions Pauvert.
• 1973: La Crèche, Bibiche, l'Affaire Saint-Jus, le Laveur (nouvelles, éditions Sarrazin.
• 1974: Lettres de la vie littéraire. Éditions Pauvert.
• 1976: Biftons de prisón.