Richard Hamilton

Richard Hamilton
	;
Biografía
Nacemento	24 de febreiro de 1922 ; Londres, Reino Unido
Morte	13 de setembro de 2011 (89 anos); Londres (Reino Unido)
Educación	Slade School of Fine Art (pt) ; Escola de Arte de Saint Martin
Actividade
Campo de traballo	Colaxe
Lugar de traballo	Solingen (1950–2010)
Ocupación	pintor, fotógrafo, computer artist (en) , colaxista, debuxante, artista
Xénero artístico	Arte pop
Movemento	Arte pop e Arte contemporánea
Alumnos	E.R. Nele (pt)
Representante	Artists Rights Society
Participou en
21 de xuño de 1997	documenta x (en)
24 de xuño de 1977	Documenta 6
27 de xuño de 1968	Documenta 4
Obra
	Obras destacables (1956) Just what is it that makes today's homes so different, so appealing? (en) ;
Premios
	(2008) Praemium Imperiale; (2007) Max Beckmann prize (en) ; (1997) Arnold-Bode-Preis (en) ; John Moores Painting Prize (en) ;

A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.

Richard Hamilton, nado en Londres o 24 de febreiro de 1922 e finado 13 de setembro de 2011,^[1] foi un pintor británico, pioneiro da arte pop británica.^[2] A súa exposición de 1955 Man, Machine and Motion (O home, a máquina e o movemento) (Galería Hatton, Newcastle upon Tyne) e a súa colaxe de 1956 Just what is it that makes today's homes so different, so appealing? (Que é o que fai que as casas de hoxe sexan tan diferentes, tan atractivas?), forón producidas para a exposición This Is Tomorrow do Independent Group en Londres. Consideradas polos críticos e os historiadores para estar entre as primeiras obras da arte pop.^[3] Unha gran retrospectiva do seu traballo poido verse no Tate Modern ata maio de 2014.^[4]

Traxectoria

Tras deixar o colexio sen conseguir ningún título, entrou a traballar nunha axencia publicitaria da cidade, mentres que acode a clases nocturnas no Saint Martin's School of Art e no Westminster Technical College. Con dezaseis anos entra na Royal Academy of Art para estudar pintura, onde permanecería dous anos. Entre 1941 e 1946 traballou como delineante técnico, levando a cabo a súa primeira exposición en solitario en 1950, presentando unha colección de augafortes.

Nos anos cincuenta, a súa obra, influída por Cézanne, o cubismo, o futurismo e a cronofotografía, preocúpase polo movemento ou a perspectiva.

1952 sería un ano clave na súa traxectoria artística. Ese ano empezou a impartir clases de tipografía e deseño industrial na Escola Central de Arte e Deseño de Londres. Ao tempo fundou xunto a Eduardo Paolozzi, Lawrence Alloway, Alison e Peter Smithson e Nigel Henderson o Independent Group no Instituto de Arte Contemporánea de Londres (ICA).

En 1956, organizouse unha exposición para a Whitechapel Art Gallery, baixo o título This is Tomorrow (Isto é mañá). Hamilton organizou a contribución do Independent Group á mostra, na cal presentaría a súa colaxe Just What Is It That Makes Today's Homes So Different, So Appealing? (Pero que é o que fai aos fogares de hoxe en día tan diferentes, tan atractivos?), o cal converteríase no manifesto da arte pop británica, movemento no que interpretaría un papel esencial.

Nesta obra aparecen multitude de elementos da cultura de masas estadounidense: unha moza de revista (ver: pin-up girl e cover girl), un fisioculturista, un televisor, un logotipo de Ford, unha portada de historieta, unha aspiradora, un cartel de cine, un retrato dun antepasado centenario e un enorme Chupa Chups (chupetín ou caramelo con pau) sostido polo fisioculturista coma se fose unha raqueta de tenis, todo iso baixo o planeta Terra a modo de teito.

A súa obra nutrirase desde entón dos motivos e elementos da cultura popular e de masas.

Tamén foi o deseñador da cuberta do White Album (Álbum Branco) de The Beatles, en 1968. Precisamente a pintura e os colaxes de Hamilton fixéronse famosos en practicamente en todo o mundo por ser un dos máis soados deseñadores gráficos das obras de The Beatles sendo nos '60 un dos máis coñecidos expoñentes do pop-art xunto ao estadounidense Andy Warhol, con todo, tras ser un dos organizadores en 1967 dunha retrospectiva da obra de Marcel Duchamp na Tate Gallery de Londres, o seu deseño para o White Album chamou a atención polo deseño, a "ilustración" que fixo da cuberta de tal LP foi absolutamente minimalista -literalmente tal álbum era "ilustrado" coa non-cor branca, era un álbum como o sinala a etimoloxía latina-, moi austera e moi seria, polo cal rompía cos típicos abigarrados e alegres deseños do pop-art sesentista, neste caso tomaba distancia de coetáneos como Peter Blake.

En 2007 a cidade de Frankfurt outorgoulle o Premio Max Beckmann. Ao ano seguinte foille concedido o Praemium Imperiale de Pintura.

Notas

↑ Muere Richard Hamilton, padre del 'pop art'(en castelán)
↑ Frisach, Montse (19 de novembro de 2010). Presència, ed. "Art Made in Britain" (núm. 2021). Barcelona: p. 62–64. GI-143-1965.
↑ Livingstone, M., (1990), Pop Art: A Continuing History, New York: Harry N. Abrams, Inc.
↑ TATE (ed.). "Richard Hamilton" (en inglés).

Véxase tamén

Ligazóns externas

Fragmentos de una charla con Richard Hamilton en 2003 (podcast) (en castelán)
Tate Collection Arquivado 03 de febreiro de 2012 en Wayback Machine.
MoMA
Richard Hamilton: biografía y análisis crítico
La cultura de masas y la responsabilidad personalEnsayo de Richard Hamilton. MACBA. Barcelona, 2010.
Arquivado 03 de febreiro de 2012 en Wayback Machine.

[1] Muere Richard Hamilton, padre del 'pop art'(en castelán)

[2] Frisach, Montse (19 de novembro de 2010). Presència, ed. "Art Made in Britain" (núm. 2021). Barcelona: p. 62–64. GI-143-1965.

[Livingstone1990-3] Livingstone, M., (1990), Pop Art: A Continuing History, New York: Harry N. Abrams, Inc.

[tate.org.uk-4] TATE (ed.). "Richard Hamilton" (en inglés).

[1]

[2]

[3]

[4]