Leonor Teles de Meneses

Leonor Teles de Meneses
	;
Biografía
Nacemento	1350 ; Tras os Montes e Alto Douro, Portugal
Morte	27 de abril de 1386 (35/36 anos); Tordesillas, España
Lugar de sepultura	Mosteiro Real de Santa Clara de Tordesillas (pt)
Rexente Reino de Portugal
Raíña de Portugal
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Raíña de Portugal
Familia	Casa de Teles de Meneses (pt)
Cónxuxe	Fernando I de Portugal (1371 (Gregoriano)–); João Lourenço da Cunha , divorcio
Parella	Xoán Fernández de Andeiro
Fillos	Álvaro da Cunha, senhor de Pombeiro; () João Lourenço da Cunha; Beatriz de Portugal; () Fernando I de Portugal
Pais	Martim Afonso Telo de Meneses e Aldonca de Vasconcellos
Irmáns	João Afonso Telo de Meneses, 6.º conde de Barcelos; Gonçalo Telo de Menezes, Conde de Neiva e Faria, Senhor de Castanhede; Maria Telles de Meneses; Juana Téllez de Meneses
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.

Leonor Teles de Meneses, cognominada A Aleivosa, nada en Tras os Montes c. 1350 e finada en Tordesillas o 27 de abril de 1386, foi raíña de Portugal entre 1371 e 1383, polo seu matrimonio con Fernando I, con quen casou o 15 de maio de 1372. En febreiro de 1373, nacía Beatriz de Portugal.

Traxectoria

Sobriña de Xoán Afonso Telo de Meneses, conde de Barcelos, descendía polo seu pai (Martín Afonso Tello de Meneses) do rei Froila II de Asturias e León e, pola súa nai (Aldonça Anes de Vasconcelos) de Teresa Sánchez, filla bastarda do rei Sancho I de Portugal.

Coa morte de Fernando o 22 de outubro de 1383, Leonor asumiu a rexencia do reino e o seu amante galego Xoán Fernández de Andeiro pasou a vivir no pazo real. Esta ligazón desagradou principalmente ao pobo, á burguesía e a parte da nobreza, que odiaban a rexente e temían un matrimonio cun soberano vencellado á coroa castelán-leonesa.

Xoán, Mestre de Avis, apoiado por un grupo de nobres, entre os que Álvaro Pais, e o mozo Nuno Álvares Pereira foi animado polo descontento xeral a asasinar o conde de Andeiro. A acción tivo lugar no pazo, a 6 de decembro de 1383, e iniciou o proceso de obtención da rexencia en nome do infante Xoán

Leonor fuxiu de Lisboa, fiel ó Mestre de Avis, e refuxiouse en Ourense e logo en Santarém, cidades fieis á causa da raíña, onde intentou manobrar politicamente a súa continuidade no poder. Porén, co desenvolvemento do conflito entre o Mestre de Avis e o rei castelán, a rexente perdeu espazo de manobra e acabou por ceder a rexencia a Beatriz, esposa de Xoán I de Castela.

Coa vitoria do partido do Mestre de Avis na guerra civil, este converteuse en rexente e despois rei, e Xoán I de Castela, xenro de Leonor, internouna no mosteiro de Tordesillas, preto de Valladolid, onde viría a falecer.

Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.