Saltar ao contido

Instituto de Francia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.
Instituto de Francia
Tiposociedade científica
Data de fundación25 de outubro de 1795
Fundador(es)Convenção
Secretario/aXavier Darcos
Organización subsidiariaFondation Thiers
SedePalais de l'Institut de France
PaísFrancia
48°51′25″N 2°20′14″L / 48.8568375, 2.3372581
Na rede
http://www.institut-de-france.fr/
Twitter: InstitutFrance Youtube: UCw9evldF_qm7hW3BuU7sfAg Editar o valor en Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Entrada principal do Instituto de Francia

O Instituto de Francia (en francés Institut de France) é unha institución académica francesa creada o 25 de outubro de 1795.

O Instituto fomenta a investigación e apoia a creación, mediante premios, bolsas e axudas. Situado baixo a protección do presidente da República, tamén é o gardián dun importante patrimonio formado por residencias e coleccións que lle foron legadas desde finais do século XIX.[1]

Composición

Na actualidade, comprende as seguintes cinco academias francesas:[1]

Outras institucións dependentes

Anverso dun franco conmemorativo do bicentenario do Instituto de Francia (1995)

O Instituto xestiona, ademais, varios museos e castelos:

Do Instituto dependen catro bibliotecas de investigación:

En 2005, comezou a emitir Canal Académie, unha radio por Internet ligada ás actividades do Instituto.[2]

O edificio

O Instituto de Francia visto desde a ponte das artes sobre o Sena

En 1661, o cardeal Mazarino, posuidor dunha gran fortuna, dispuxo no seu testamento que fora erixido un palacio que albergara a fundación dunha Academia na que serían educados sesenta nobees nados nas catro provincias conquistadas e vinculadas a Francia polos tratados de Westfalia (1648) e dos Pireneos (1659) (de aí o nome: "Colexio das Catro Nacións", que eran o Artois, a Alsacia, o Pinerolo e os condados cataláns do Rosellón, Conflent, Vallespir e a Alta Cerdaña.

Jean-Baptiste Colbert, secretario de Estado de Lois XIV, encargou a Louis Le Vau a realización dos planos do palacio. Este debería erixirse fronte ao Louvre, na outra beira do río Sena. A construción do edificio levouse a cabo entre 1662 e1688.

En 1796, o edificio albergaba un liceo elitista, a "Escola Central das Catro Nacións".

Criticada por Napoleón I pola súa ensinanza pouco moral e de tendencia demasiado revolucionaria, pechouna en 1802. En 1805, pediu que o Instituto de Francia se instara no palacio. O arquitecto Antoine Vaudoyer transformou entón a capela nunha sala onde os académicos puideran levar a cabo as súas sesións.

Galería

Notas

  1. 1,0 1,1 Páxina web oficial (en francés). Consultada o 27 de agosto de 2020.
  2. "El Instituto de Francia, en el corazón del conocimiento" (en español). Consultado o 27 de agosto de 2020. 

Véxase tamén

Bibliografía

  • Léon Aucoc (1889): L’Institut de France. Lois, statuts et règlements concernant les anciennes Académies et l’Institut de 1635 à 1889. París: Imprimerie nationale. (Ler en liña en Gallica).
  • Léon Aucoc (1889): L’Institut de France et les anciennes Académies. París: Éditions Plon.
  • Daniel Garcia (2014): Coupole et dépendances. París: Éditions du moment. ISBN 978-2-3541-7264-0.

Outros artigos

Ligazóns externas