Cohorte

Na Roma antiga, unha cohorte era unha subdivisión da infantaría. En orixe, era unha subunidade da lexión romana, formada por 600 homes (seis centurias de 100 homes, comandada cada unha por un centurión). Nas forzas auxiliares do Imperio Romano, había cohortes individuais de 500 homes (quingenaria) e de 1000 (miliaria), así como unidades mixtas de infantaría e cabalaría (cohors equitata) que existían en paralelo.

Cada cohorte dispuña de tres manípulos de douscentos homes (dúas centurias), divididos en triarii, príncipes e hastati: un total de trinta manípulos e trinta centurións cos seus lugartenentes.