arqueiro
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués arqueiro, do francés antigo archier, do latín arcarius.
Pronuncia: [ aɾˈkejɾo̝ ] (AFI)
Substantivo masculino
arqueiro (ms: arqueiro; mpl: arqueiros; fs: arqueira; fpl: arqueiras)
- Persoa que manexa o arco e a frecha para atacar.
- Sinónimos: seteiro.
- (Deportes) Persoa que practica tiro con arco.
Traducións
- Alemán: Bogenschütze (de)
- Castelán: arquero (es)
- Catalán: arquer (ca)
- Esperanto: pafarkisto (eo)
- Francés: archer (fr)
- Grego: τοξότης (el)
- Ido: arkisto (io), arkero (io)
- Inglés: archer (en), bowman (en)
- Islandés: bogamaður (is)
- Italiano: arciere (it)
- Noruegués: bueskytter (no)
- Portugués: arqueiro (pt)
- Vasco: arkulari (eu)
Galego-portugués
- Etimoloxía: do francés antigo archier, do latín arcarius.
Substantivo masculino
arqueiro (ms: arqueiro; mpl: arqueiros; fs: arqueira; fpl: arqueiras)
Descendentes
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués arqueiro, do francés antigo archier, do latín arcarius.
Substantivo masculino
arqueiro (ms: arqueiro; mpl: arqueiros; fs: arqueira; fpl: arqueiras)