P. T. Usha
Pilavullakandi Thekkeparambil Usha, nada en Payyoli o 27 de xuño de 1964, é unha antiga atleta india, denominada con frecuencia a raíña do atletismo indio[1].
(2009) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (ml) Pilavullakandi Thekkeraparambil Usha 27 de xuño de 1964 (60 anos) Payyoli, India (en) |
Altura | 170 cm |
Peso | 57 kg |
Actividade | |
Ocupación | atleta |
Período de actividade | 1976 - 2000 |
Empregador | Ferrovias Indianas (pt) |
Nacionalidade deportiva | India |
Deporte | atletismo |
Disciplina deportiva | 100 metros lisos |
Participou en | |
1996 | Xogos Olímpicos de 1996 |
1994 | Jogos Asiáticos de 1994 (pt) |
1990 | Jogos Asiáticos de 1990 (pt) |
1988 | Xogos Olímpicos de 1988 |
1986 | Jogos Asiáticos de 1986 (pt) |
1984 | Xogos Olímpicos de 1984 |
1982 | Jogos Asiáticos de 1982 (pt) |
1980 | Xogos Olímpicos de 1980 |
Premios | |
| |
Páxina web | ptusha.com |
Traxectoria
editarNaceu nunha pequena localidade pesqueira do estado de Kerala, filla dun comerciante de roupa. Cando o goberno de Kerala estableceu unha escola deportiva feminina en 1976, Usha foi a elixida no seu distrito para entrar na escola e nos xogos escolares dese ano o adestrador O. M. Nambiar reparou nela e considerou que tiña posibilidades de chegar a se converter nunha moi boa velocista[2] polo que se fixo cargo da súa preparación. En 1978 chegaron os primeiros froitos ao gañar cinco medallas no Campionato Interestatal xuvenil que se celebrou en Kollam: en 100 m, 200 m, 60 m obstáculos e mais en salto de altura levou o ouro, salto de lonxitude quedou coa prata e finalmente fíxose cun bronce en remudas de 4 x 100 m.[3] e deseguido no campionato escolar de Kerala levou 14 medallas. Nos Xogos Nacionais da India de 1979 gañou tamén varias medallas e nos interestatis bateu a marca dos 100 metros en sub 16 [3].
Nos Campionatos Interestatais de Bangalore en 1981, Usha estableceu os 11.8 segundos nos 100 m e os 24.6 nos 200 m como mellores marcas nacionais absolutas[3]. Nos Xogos Asiáticos de Nova Delhi de 1982 gañou as medallas de prata en 100 m e 200 m, con marcas de 11.95 s e 25.32 s.,respectivamente. En 1983 nos Campionatos Abertos Nacionais bateu de novo a marca nacional dos 200 m con 23.9 s, e dos 400 m con 53.6 s. Nos Campionatos Asiáticos de Kuwait dese ano, fíxose co ouro en 400 m[4].
O mellor momento de Usha coincidiu coas olimpíadas de 1984 nos Ánxeles e os anos inmediatamente posteriores. Principiou o ano con boas actuacións nos interestatais de Nova Delhi e nos Campionatos Abertos Nacionais de Bombai. Non obstante, a súa pobre actuación nos 100 e 200 m nos Campionatos do Mundo de Atletismo de Moscova levouna a concentrarse nos 400 m valados. Nos preolímpicos indios en Delhi, bateu á campioa M. D. Valsamma e cualificouse para os Xogos[5]. Nas Olimpiadas fixo 56.81 s na rolda de cualificación e 55.54 s na semifinal, establecendo unha nova marca da Commonwealth e meteuse na final para quedar cuarta con 55.42 segundos, a moi pouco do bronce.
Nos Campionatos Asiáticos de Iacarta de 1985 gañou seis medallas, cinco de ouro: 100 m con 11.64, 200 m con 23.05, 400 m con 52.62, mellor marca asiática, e 400 m valados con 56.64[4] e nas remudas de 4 x 400 m logrou bronce; nunca nun compionato internacional un atleta levara tantas medallas de ouro, ademais nos 100 e 200 igualou a mellor marca asitática realizada por Chi Cheng de Taiwán. Unha semana máis tarde mellorou a súa marca persoal en 400 m na Copa do Mundo de Camberra con 51.61, co que logrou o sétimo lugar. Realizou outra grande actuación nos Xogos Asiáticos de 1986 en Seúl. Logrou a prata nos 100 metros con 11.67 detrás de Lydia de Vega. Venceu en 200 metros con 23.44, en 400 metros con 52.16 e nas remudas de 4 x 400 m con 3:34.58, todos con mellores marcas dos Xogos[6][3].
Nos Campionatos Asiáticos de Atletismo de 1985 en Iacarta logrou cinco medallas de ouro, e estableceu unha nova marca no número de ouros nunha única competición internacional de atletismo[7]. Nos Xogos Asiáticos de 1986 en Seúl logrou 4 medallas de ouro e unha de prata. No seu debut nuns Campionatos do Mundo en 1987 en Roma, superou a rolda e cualificación en 400 m valados pero quedou eliminada nas semifinais ao quedar sexta.
Nos Xogos Olímpicos de 1988 de Seúl sufriu unha lesión no talón. Así e todo, tomou parte na proba dos 400 m valados pero quedou eliminada cun tempo de 59.55 s. Un ano despois, xa totalmente recuperada, nunha competición internacional en Nova Delhi gañou catro carreiras e quedou segunda en dúas máis. Nos Xogos Asiáticos de Beijing de 1990 gañou tres medallas de prata. En 1991 tras casar e ter un fillo deixou un tempo a competición e volveu en 1994 nos Xogos Asiáticos para lograr a medalla de prata nas remudas de 4x400 m. Nos Campionatos Asiáticos de Atletismo de 1998 logrou a medalla de ouro nas remudas de 4 x 100 nun equipo con Tanay Manya, E. B. Shyla e Saraswati Saha, o que supuxo unha nova mellor marca nacional de 44.43 s[8].
Tras a súa retirada da competición, foi unha das fundadoras e presidenta da Usha School of Athletics[9]en 2002[10]. Dende 2012 Dirixe o comité da Indian Talent Olympiad que realiza exames para determinar o nivel académico, seguindo o espírito olímpico, en escolas de toda a India[11].
Notas
editar- ↑ "‘Payyoli Express’ – PT Usha". Athletics Federation of India.
- ↑ "'If I am wellknown today, it is all because of Usha'". rediff.com. 11 de setembro de 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "P. T. Usha...The Gold Girl". rediff.com. 11 de setembro de 2000.
- ↑ 4,0 4,1 "ndia's ace sprinter P.T.Usha establishes herself as Asia's leading athlete". India Today. 31 de outubro de 1985.
- ↑ "She set the track ablaze". The Hindu. 1 de maio de 2011.
- ↑ "P.T. Usha: The unquestioned queen of track at Seoul Asian Games". India Today. 31 de outubro de 1986.
- ↑ "No. 12: PT Usha's gold rush at the 1986 Seoul Asiad". ESPN. 30 de xuño de 2016.
- ↑ Vijaykumar, C.N.R (15 de decembro de 1998). "After the feast, the famine". www.rediff.com.
- ↑ "The History". ptusha.org.
- ↑ "Milestones". ptusha.org.
- ↑ "About Our Olympaid Organization". indiantalent.org.