Escleraxonios

A dos escleraxonios (Scleraxonia) é unha suborde de cnidarios antozoos da subclase dos octocoraliarios e orde dos alcionáceos.

Enmarcados comunmente entre os corais brandos, xa que carecen de esqueleto, como os corais duros da orde das escleractinias. Forman colonias de pólipos, unidos por unha masa carnosa de cenénquima, ou tecido común xerado por eles. Para darlle consistencia, ao careceren de esqueleto, o seu tecido contén espículas de calcita. As colonias teñen un axis (eixe), ou núcleo interno axial, composto predominantemente por espículas, que poden estar ou non unidas con calcita. Ocasionalmente, os escleritos poden encontrarse tamén en pólipos e na parte exterior das ramas.

Son octocoraliarios cuxa alimentación pode ser tanto fotosintética, por medio das algas simbiontes zooxantelas nalgúns xéneros, ou atrapando plancto cos seus oito tentáculos, isto último especialmente nas especies non fotosintéticas que habitan a máis de 1 000 m de profundidade. Tamén se alimentan por absorción de materia orgánica dispersa na auga.

Esta suborde comprende familias que se achan en augas tropicais e subtropicais dos océanos Pacífico, Índico e Atlántico, incluído o mar Mediterráneo.

Taxonomía

Descrición

A suborde foi descrita en 1887 polo ornitólogo e biólogo mariño suízo Théophile Rudolphe Studer.

Etimoloxía

O nome científico Scleraxonia está formado polos elementos do latín científico scler-, -axon- e -ia. O primeiro deriva do grego antigo σκληρός sclērós, "duro"; o segundo do grego antigo ἄξων áxōn, "eixe", e -ia é un sufixo indicando plural. Literalmente: "os que teñen un eixe duro".

Familias

Na suborde recoñécense as seguintes familias:

• Anthothelidae Broch, 1916
• Briareidae Gray, 1859
• Coralliidae Lamouroux, 1812
• Melithaeidae Gray, 1870
• Paragorgiidae Kükenthal, 1916
• Parisididae Aurivillius, 1931
• Spongiodermidae Wright & Studer, 1889
• Subergorgiidae Gray, 1859
• Victorgorgiidae Moore, Alderslade & Miller, 2017

Galería

• 
  Annella reticulata
• 
  Annella mollis
• 
  Briareum sp
• 
  Corallium rubrum
• 
  Diodogorgia nodulifera
• 
  Iciligorgia schrammi

• 
  Melithaea ochracea
• 
  Melithaea rubra
• 
  Melithaea sinaica
• 
  Melithaea splendens
• 
  Paragorgia arborea

Véxase tamén

Bibliografía

• Cairns, S. D. et al. (2009): "Phylum Cnidaria: corals, medusae, hydroids, myxozoans", pp. 59-101, en: Gordon, D. P. (Ed.) New Zealand inventory of biodiversity: 1. Kingdom Animalia: Radiata, Lophotrochozoa, Deuterostomia. Christchurch: Canterbury University Press. ISBN 978-1-877257-72-8.
• van Ofwegen, L.; Grasshoff, M. & van der Land, J. (2001): Octocorallia (excl. Pennatulacea), pp. 104-105, en: Costello, M .J. et al. (Eds.) European register of marine species: a check-list of the marine species in Europe and a bibliography of guides to their identification. París: Muséum national d'Histoire naturelle. Collection Patrimoines Naturels, 50. ISBN 2-85653-538-0.

Outros artigos

• Antozoos
• Octocoraliarios
• Alcionáceos