Bi Sheng
Bi Sheng (chinés tradicional: 畢昇; chinés simplificado: 毕昇; pinyin: Bì Shēng; Wade-Giles: Pi4 Sheng1), nado en 972 e finado en 1051, foi un artesán, enxeñeiro e inventor chinés da dinastía Song, coñecido por crear a primeira imprenta de tipos móbiles. O seu sistema empregaba pezas de arxila cocida, unha por cada carácter chinés. A imprenta é considerada na China un dos Catro Grandes Inventos.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 990 (Gregoriano) Yingshan County, República Popular da China (en) |
Morte | 1052 (Gregoriano) (61/62 anos) Grande China (pt) |
Actividade | |
Ocupación | inventor, impresor |
Traxectoria
editarBi Sheng naceu nunha familia plebea, polo que pouco se sabe da súa vida agás a súa invención.[1] Deseñouna entre 1039 e 1048. A única fonte relativa á imprenta de Bi Sheng é o Meng xi bitan 夢溪筆談 (1088) de Shen Kuo (1031-1095). O libro ofrece unha descrición técnica do mecanismo:
Durante o reinado de Qingli (1041-1048), Bi Sheng, un home sen posto oficial, inventou os tipos móbiles. O seu método era o seguinte. Primeiro, preparaba unha prancha de ferro. A continuación, tomaba a arxila e a cortaba para formar os caracteres, tan finos como o canto dunha moeda. Cada carácter formaba, por así dicilo, un único tipo. Despois, cocíaos no lume para endurecelos, e cubría a prancha cunha mestura de resina de piñeiro, cera e cinzas de papel. Para imprimir, tomaba un marco de ferro e dispoñíao sobre a prancha, onde logo ordenaba os caracteres, formando un bloque de tipos. Logo, colocábao sobre o lume para quentalo. Cando a pasta da prancha estaba lixeiramente fundida, tomaba unha táboa lisa e premía sobre a superficie, para que o bloque saíra o máis uniforme posible.[2]
Influencia
editarUn oficial do goberno, Wang Zhen (fl. 1290-1333), mellorou o sistema de Bi Sheng usando madeira e incrementando a velocidade de impresión. Máis adiante, cara a 1490, o adiñeirado impresor Hua Sui (1439-1513) deseñou un sistema baseado en bronce.
Porén, durante os séculos posteriores ao pasamento de Bi Sheng a imprenta de tipos móbiles apenas foi mencionada ou descrita. Unha versión de madeira fíxose popular durante a dinastía Qing, mais non substituíu á imprenta de bloques, probablemente polo custo de crear tantas pezas para os caracteres.
Notas
editar- ↑ Wilkinson 2022, p. 1031.
- ↑ Needham & Tsien 1985, p. 201-202.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Needham, Joseph; Tsien, Tsuen-hsuin (1985). Science and Civilisation in China, Volume 5: Chemistry and Chemical Technology, Part 1: Paper and Printing (en inglés). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-08690-5.
- Wilkinson, Endymion (2022). Chinese History: A New Manual (en inglés). Harvard University Press. ISBN 9780674260184.