Jacques-Louis David: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.9.5
 
(Non se amosan 28 revisións feitas por 12 usuarios.)
Liña 1:
{{Sen referencias}}
{{Biografía}}
[[Ficheiro:David_Self_Portrait.jpg|miniatura|dereita|Autorretrato.]]
[[Ficheiro:Jacques-Louis David, Le Serment des Horaces.jpg|thumbminiatura|O ''[[Xuramento dos Horacios]]'', 1785. [[Museo do Louvre]].]]
'''Jacques-Louis David''' ([[30 de agosto]] de [[1748]] - [[29 de decembro]] de [[1825]]) foi un pintor [[Francia|francés]] de bastante influencia no estilo [[Neoclasicismo|neoclásico]]. Buscou a inspiración nos modelos escultóricos e [[Mitoloxía grega|mitolóxicos]] [[Grecia Antiga|gregos]], baseándose na austeridade e severidade, algo que cadraba co clima moral dos últimos anos do [[antigo réxime]].
 
Máis adiante David chegou a ser un activo participante na [[Revolución Francesa]] así coma amigo de [[Maximilien de Robespierre]]; en realidade foi un dos máximos expoñentes artísticos da [[República Francesa]]. Encarcerado tralatras a caída do poder de Robespierre, máis tarde aliñouse cocoa advenimentochegada doutro réxime político, o de [[Napoleón Bonaparte]]. Foi nesta época cando desenvolveu o seu ''Estilo Imperio'', notable polo uso de cores cálidas ao estilo [[Venecianoveneciano]].
 
Entre os seus numerosos alumnos cabe destacar a [[Antoine-Jean Gros]], [[Anne-Louis Girodet de Roucy-Triosson]] e o máis coñecido de todos: [[Jean Auguste Dominique Ingres]]. Isto fíxollefíxoo ser o pintor máis influente doda arte Francésfrancesa do [[século XIX]], especialmente nas pinturas académicas.
 
== Primeiros anos ==
Jacques-Louis David naceu no seo dunha próspera familia en [[París]], o [[30 de agosto]] de [[1748]]. Á idade de nove anos, o seu pai foi asasinado nun duelo e a súa nai deixouno baixo o coidado dos seus tíos François Buron e Jacques-François Desmaisons que eran uns prósperos arquitectos. Eles aseguráronse de que recibise unha excelente educación no [[Colexio das Catro Nacións]], pero Jacques-Louis David non foi nunca un bo estudante: durante as clases cubría os seus libros con debuxos. Axiña manifestou o seu desexo de ser pintor, pero o desexo da súa nai e os seus tíos era que fose arquitecto.
 
Finalmente venceu os receos dos seus familiares e foi ao taller de [[François Boucher]], máxima figura da época, así como parente afastado de David. Boucher, nos seus inicios pintor [[rococó]], encontrábase nun período máis clásico da súa pintura e decidiu que en vez de ensinar persoalmente a David, podería envialo baixo a tutelaxe do seu amigo [[Joseph-Marie Vien]] que adoptara gustos clásicos fronte ao rococó imperante. Alí David asistiu á [[Real Academia de Pintura e Escultura]], situada no que hoxe é o [[Museo do Louvre|Louvre]].
 
Entre [[1770]] e [[1774]] David tentou gañar catro veces o [[Premio de Roma]], que consistía nunha bolsa para unha estancia de catro anos na [[Academia Francesa en Roma]]. Unha delas, de acordo á lenda, perdeuno porque non consultara a Vien, un dos xuíces que outorgaba o premio. Outra, porque outros estudantes estiveran a competir durante anos e Vien pensou que a educación de David podía esperar, non así a desoutros pintores. En protesta, David púxose en folga de fame. Ao quinto intento, en 1774, gáñao finalmente. O máis usual neste caso sería que David tivese asistido a outra academia antes de ir á Academia en Roma, pero a influencia de Vien permitiulle ir directamente alí en 1775, cando Vien foi nomeado director da Academia de Francia en Roma.<ref name="Oxford"/>
 
Xa en [[Italia]], David puido acceder de primeira man ás obras mestras e ás ruínas da [[Roma Antiga|antiga Roma]]. Encheu multitude de cadernos con numeroso material que utilizaría durante o resto da súa vida. Reuniuse co influente pintor neoclásico [[Rafael Mengs]]. A través del, introduciuse nas teorías pioneiras do historiador de arte [[Johann Joachim Winckelmann]].<ref>Alex Potts, ''Flesh and the Ideal: Winckelmann and the Origins of Art History'' (New Haven: Yale University Press, 2000).</ref> Durante a súa estancia en Roma estudou os grandes mestres, sendo o seu preferido [[Rafael]]. En [[1779]] puido visitar as ruínas de [[Pompeia]], onde quedou impresionado acompañado polo escultor [[François Marie Suzanne]].
 
== Primeiras obras ==
Os compañeiros de David na Academia encontraron difícil relacionarse con el, pero recoñeceron o seu xenio. Permitíronlle que quedase na Academia Francesa en Roma durante un ano máis, pero despois de cinco anos en Roma, regresou a París.<ref name="Oxford">Lee, Simon. "David, Jacques-Louis." Grove Art Online. Oxford Art Online. 14 de novembro de 2014 <http://www.oxfordartonline.com/subscriber/article/grove/art/T021541>.</ref> Alí encontrou quen influíse ao seu favor e fixérono membro da Academia Real. Enviou á academia dúas pinturas, incluíndose ambas as dúas no [[Salón de París|Salón]] de [[1781]], unha grande honra. Foi gabado por pintores contemporáneos, pero a administración da Academia Real era hostil a esta estrela nacente.
 
Despois do salón, o rei permitiulle aloxarse no Louvre, un privilexio antigo e moi desexado dos grandes artistas. Cando o contratista dos edificios reais, M. Pecol, estaba a facer os oportunos arranxos con David, pediulle que casase coa súa filla, Marguerite Charlotte. Este matrimonio proporcionou a David cartos e, co tempo, catro fillos. David tiña alumnos propios, entre 40 e 50, e o goberno encargoulle que pintase Horacio defendido polo seu pai, pero David axiña decidiu: «Só en Roma podo pintar romanos». O seu sogro proporcionoulle o diñeiro que necesitaba para a viaxe, e marchou a Roma coa súa esposa e tres dos seus estudantes, uns dos cales, Jean-Germain Drouais, era o gañador do Premio de Roma dese ano.
 
En Roma, David pintou o seu famoso ''[[Xuramento dos Horacios]]''. Os temas e motivos reiteraríanse en obras posteriores coma ''[[O xuramento do Xogo de Pelota]]'' e a ''[[Distribución das Aguias]]''. Mentres no ''Xuramento dos Horacios'' e ''O xuramento do Xogo de Pelota'' se resalta a importancia do autosacrificio masculino polo propio país e por patriotismo, a ''Distribución das Aguias'' falaría do autosacrificio polo emperador ([[Napoleón I de Francia|Napoleón]]) e a importancia da gloria obtida no campo de batalla.
 
En [[1787]], David non se converteu no Director da Academia Francesa en Roma, unha posición que desexaba ardentemente. O conde encargado do nomeamento dixo que David era demasiado novo, pero que o apoiaría ao cabo de 6 a 12 anos. Esta situación sería unha das moitas que fixeron que arremetese contra a Academia en anos futuros.
 
Para o salón de 1787, David exhibiu a súa famosa ''[[A morte de Sócrates|Morte de Sócrates]]''. «Condenado a morte, Sócrates, forte, calmado e en paz, discute a inmortalidade da alma. Rodeado por [[Critón (Platón)|Critón]], os seus amigos lamentándose e estudantes, está a ensinar, filosofando, e de feito, agradecendo ao Deus da Saúde, [[Asclepio]], pola infusión de [[cicuta]] que lle aseguraría unha morte pacífica. A esposa de Sócrates pode verse lamentándose soa fóra do cuarto, despedida pola súa debilidade. [[Platón]] (que non estaba presente cando morreu Sócrates) está representado como un ancián sentado ao final da cama.» Os críticos compararon o Sócrates coa [[bóveda da Capela Sixtina|bóveda da Capela Sistina]] de [[Michelangelo]] e as [[Estanzas de Rafael]], e un, despois de dez visitas ao Salón, describiuno como «perfecto en todos os sentidos». [[Denis Diderot]] dixo que parecía que o copiara dalgún antigo [[baixorrelevo]]. A pintura estaba moi na onda do clima político da época.
 
Como seguinte pintura, David executou ''[[Os lictores levan a Bruto o corpo dos seus fillos]]''. A obra resultaba moi atractiva para a época. Antes da apertura do Salón, comezara a [[Revolución Francesa|Revolución francesa]]. Establecérase a [[Asemblea Nacional de Francia|Asemblea Nacional]] e caera a [[Bastilla]]. A corte real non quería propaganda axitando o pobo, así que había que comprobar todas as obras antes de que se colgasen. Algúns retratos de xente famosa prohibíronse, como o dun químico que resultaba ser membro dun partido que non gozaba de favor. Cando os xornais relataron que o goberno non permitira que se mostrase ''Os lictores levan a Bruto o corpo dos seus fillos'', o pobo encolerizouse, e os realistas cederon. O cadro colgouse na exposición, protexido por estudantes de arte. A pintura representa a [[Lucio Xuño Bruto]], o líder romano, lamentándose polos seus fillos. Os fillos de Bruto intentaran derrocar o goberno e restaurar a monarquía, así que o pai ordenou a súa morte para manter a república. Así, Bruto resultaba ser o heroico defensor da república, aínda que lle custase a súa propia familia. Á dereita, a nai sostén as súas dúas fillas, e a avoa vese no extremo dereito, angustiada. Bruto séntase á esquerda, só, melancólico, pero sabendo que o que fixo é o mellor para o seu país. Toda a pintura era un símbolo republicano, e obviamente tivo un inmenso significado nestes tempos en Francia.
 
== O xuramento dos Horacios ==
Tras terse dado a coñecer, o estadoEstado encargalleencárgalle que pinte ''Horacio defendido polo seu fillo'', porén David discrepa tanto no título coma nas dimensións, dando lugar ao ''[[Xuramento dos Horacios]]'' cun gran formato, 330 porx 425cm425&nbsp;cm. Pintada en [[1785]] e actualmente exposta no [[Louvre]] é a obra máis coñecida de David e está considerada coma a obra cume da pintura [[Neoclasicismo|Neoclásicaneoclásica]].
 
A temática da obra é o cumprimento do deber por riba de calquera sentimento persoal. Toma a historia de [[Tito Livio]] no período de guerras entre [[Roma]] e [[Alba Longa]] ([[-668|668 a.C.]]). A disputa entre as dúas cidades decídese resolver por un combate inusualinfrecuente: os Horacios, trillizostrixéminos romanos, contra os Curiacios, trillizostrixéminos de Alba. O drama radica no parentesco familiar, xa que unha das irmánsirmás dos HoraciasHoracios, Sabina, estaba prometida cun Curiacio. A pesar disto, e como vemos reflexadoreflectido na obra, o pai Horacio exhorta os seus fillos aá loita.
 
David sitúa a escena no patio dunha casa. AÁ esquerda atopamos os fillos e no centro da composición o pai, que é quen realiza a acción principal, o xuramento, obrigandoosobrigándoos oao cumprimento do deber coa patria. E na dereita atopamos as mulleres, vestidas á moda romana.
 
A través da xestualización e a expresión corporal comunícase connosco. Busca a claridade, de ahí o uso das cores apagadas, como mostra de [[Racionalismo|racionalidade]]. No xuramento das espadas é onde se observa a maior tensión dentro da obra, figuras con moita enerxía que contrastan co desconsolo do grupo das figuras femeninasfemininas.
 
O fondo divídese en tres arcos que son os que dividen a escena do primeiro términotermo, cada grupo enmárcase nun dos arcos laterais, e a figura do pai no central. A arquitectura carece de ornamentación, propia do estilo,; por outra banda estoisto contribuecontribúe a resaltar o tema tráxico representado.
 
David vai compoñer por contraposición, fai que as figuras resalten sobre o fondo, oao mesmo tempo que contrastan entre si, primeiro dentro dos propios grupos, por un lado os Horacios e o pai, este conxunto contraponse co das mulleres, e tódalas figuras contra os arcos do fondo.
 
A perspectiva céntrase nas mans da figura do pai, que é o que realiza a acción principal do xuramento e sostén as espadas. Seguindo as liñas do pavimento atopamos que o punto de fuga coincide nestonisto.
 
Dos tres Horacios, o que está en primerprimeiro plano é o que atrae a miradomirada do espectador, a lenda di que só un dos irmáns saíu victoriosovitorioso da batalla. Os outros dous extendenestenden as mans en dirección aá espada,; a forza representada nese acto é o seu firme compromiso coa patria. As miradas coinciden co punto de fuga e coa liña de horizonte, onde o máis destacado é o xuramento. Para que esta mensaxe nos chegue de forma clara David suprime todo o accesorio que podería complicar a nosa percepción do tema.
 
O cadro na época foi acollido pola crítica de forma negativa polas ideas políticas ahínel representadas.
 
== Notas ==
{{ORDENAR:David,Jacques-Louis}}
{{Listaref}}
 
== Véxase tamén ==
{{Commonscat}}
{{Portal|Francia}}
=== Ligazóns externas ===
*[https://web.archive.org/web/20091001212107/http://www.louvre.fr/llv/dossiers/detail_oal.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673229910&CURRENT_LLV_OAL%3C%3Ecnt_id=10134198673229910&FOLDER%3C%3Efolder_id=0&bmLocale=en A Closer Look at David's ''Consecration of Napoleon''] multimedia feature; Louvre museum official website
*[https://web.archive.org/web/20100325110600/http://www.louvre.fr/llv/oeuvres/detail_notice.jsp?CONTENT%3C%3Ecnt_id=10134198673225717&CURRENT_LLV_NOTICE%3C%3Ecnt_id=10134198673225717&FOLDER%3C%3Efolder_id=9852723696500815&fromDept=false&baseIndex=36&bmLocale=en ''The Intervention of the Sabines''] (Louvre museum)
*[http://www.wga.hu/html/d/david_j/index.html Web Gallery of Art]
*[http://www.jacqueslouisdavid.org www.jacqueslouisdavid.org] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20180616154006/https://www.jacqueslouisdavid.org/ |date=16 de xuño de 2018 }} 101 paintings by Jacques-Louis David
*[http://www.abcgallery.com/D/david/david.html Jacques-Louis David at Olga's Gallery]
*[http://www.all-art.org/neoclasscism/david1.html Jacques-Louis David in the "History of Art"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070205223809/http://www.all-art.org/neoclasscism/david1.html |date=05 de febreiro de 2007 }}
*[http://smarthistory.org/blog/59/an-enhanced-podcast-about-davids-death-of-socrates-1787-metropolitan-museum-of-art/ smARThistory: ''Death of Socrates''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070602062727/http://smarthistory.org/blog/59/an-enhanced-podcast-about-davids-death-of-socrates-1787-metropolitan-museum-of-art/ |date=02 de xuño de 2007 }}
*[http://www.clarkart.edu/exhibitions/david/content/index.cfm Sterling and Francine Clark Art Institute 2005 exhibition, ''Jacques-Louis David: Empire to Exile'']{{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20180616153339/https://www.clarkart.edu/exhibitions/david/content/index.cfm |date=16 de xuño de 2018 }}
*[http://www.wilanow-palac.pl/the_equestrian_portrait_of_stanislaw_kostka_potocki.html ''The equestrian portrait of Stanislaw Kostka Potocki'' at the Wilanow Palace Museum]
 
{{Control de autoridades}}
 
{{ORDENAR:David,Jacques-Louis}}
[[Categoría:Nados en 1748]]
[[Categoría:Finados en 1825]]
[[Categoría:Pintores de Francia|David, Jacques-Louis]]
[[Categoría:Pintores retratistas]]
[[Categoría:Pintores do Neoclasicismo]]
[[Categoría:Finados en accidente de tráfico]]