komenciĝo
Étymologie
modifier- (Date à préciser) Composé de la racine komenc (« commencer »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | komenciĝo \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒo\ |
komenciĝoj \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒoj\ |
Accusatif | komenciĝon \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒon\ |
komenciĝojn \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒojn\ |
komenciĝo \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒo\
- Début.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
modifier→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine komenc . Racine:espéranto/komenc/dérivés
Synonymes
modifierPrononciation
modifier- \ko.men.ˈt͡si.d͡ʒo\
- France (Toulouse) : écouter « komenciĝo [Prononciation ?] »
Références
modifierSources
modifierBibliographie
modifier- komenciĝo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)