kötü
Étymologie
modifier- (Date à préciser) Du turc ottoman كوتی, köti, emprunté à l’arménien occidental գոդի koti (« faible, handicapé, bon à rien, inutile »), équivalent de l’arménien oriental godi (« lépreux »). [1]. Voir la forme dialectale du turc de Çanıllı kötü (« faible, maigre, maladif »). [2]. Pour l’évolution sémantique, comparer avec le persan پیس (« tacheté, lépreux »)[3] emprunté en azéri et turc, et qui aboutit en azéri à pis avec le sens « mal, mauvais », et en turc à pis avec le sens « sale »[4][5].
- Un rapprochement avec le substantif köt "fesse", tel que proposé par Nişanyan[6], semble peu probable étant donné que la voyelle finale de kötü ne peut s'expliquer morphologiquement. [7].
Adjectif
modifierkötü \kʲœ.ˈtʏ\
Synonymes
modifierPrononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « kötü [Prononciation ?] »
Références
modifierSources
modifier- ↑ Dankoff Robert, Armenian Loanwords in Turkish. Harrassowitz, Wiesbaden, 1995, page 163
- ↑ Derleme Sözlüğü, Türkiye’de Halk Ağzından Derleme Sözlüğü, Vol.8, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara Üniversitesi Basımevi, 1993, page 2982
- ↑ Steingass Francis, A Comprehensive Persian-English Dictionary : Including the Arabic Words and Phrases to Be Met With in Persian Literature, Being Johnson and Richardson's Persian, Arabic, and English Dictionary rev., enl., and Entirely Reconstructed, Allen, Londres, 1892, page 265
- ↑ Dorian Pastor, Le mot turc kötü : une origine anatolienne ?, Journal Asiatique, Vol.308/2, 2020, pages 133-144.
- ↑ Mehmet Zeki Gelir, Kötü Kelimesinin Kökeni Üzerine, Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Dergisi, Vol.4/1, 2019, pages 83-99.
- ↑ Sevan Ni̇şanyan, Sözlerin Soyağacı: Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü, Liber, Istanbul, 2018, page 478
- ↑ Dorian Pastor, Le mot turc kötü : une origine anatolienne ?, Journal Asiatique, Vol.308/2, 2020, pages 136
Bibliographie
modifier- Robert Dankoff, Armenian Loanwords in Turkish. Harrassowitz, Wiesbaden, 1995, page 163