جبهه نجات ایران

جبهه نجات ایران
جبهه نجات ایران
رهبر	علی امینی
بنیان‌گذاری	۱۹ ژانویه ۱۹۸۲
ستاد	پاریس، فرانسه
مرام سیاسی	پادشاهی‌خواهی
	سیاست در ایران; حزب‌ها; انتخابات;

جبهه نجات ایران^[۱]^[۲] جبهه آزادی ایران^[۳] یا جبهه نجات‌دهنده^[۴] یک سازمان ایرانی پادشاهی‌خواه در پاریس و خواستار بازگرداندن دودمان پهلوی به حکومت پس از انقلاب ۱۳۵۷ بود.^[۳] رهبر این جبهه علی امینی، نخست‌وزیر پیشین ایران، بود که در ۱۹ ژانویه ۱۹۸۲ آن را بنیانگذاری کرد.^[۵]

در ژوئیه ۱۹۸۳ این سازمان با نهضت مقاومت ملی ایران، سازمان دیگری در فرانسه به رهبری شاپور بختیار دربارهٔ سیاست‌های مشترک یک پیمان‌نامه امضا کرد که شامل بر تخت نشاندن رضا پهلوی بود.^[۳] به گفته انوشیروان احتشامی در سال ۱۹۸۴ درگیری‌های شخصی باعث کاهش اثر این اتحاد شده بود.^[۳]

گزارش شده که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) بودجه سازمان را از سال ۱۹۸۲ و با پرداخت ۱۰۰٬۰۰۰ دلار کمک ماهانه تأمین کرد.^[۶]^[۷] این پول شامل ۲۰٬۰۰۰ تا ۳۰٬۰۰۰ دلار برای هزینه‌های رادیویی به نام رادیو نجات بود که از مصر برای ایران روزانه ۴ ساعت برنامه پخش می‌کرد.^[۶]بزرگ‌ترین دستاورد رادیو در سپتامبر ۱۹۸۶ بود که سیا سوار فرکانس‌های تلویزیون داخلی ایران شد و ۱۱ دقیقه سخنرانی رضا پهلوی را پخش کرد.^[۶]

هنگامی که اخبار پول سیا در ایالات متحده، فرانسه و ایران منتشر شد، امینی که احساس کرد به اعتبار وی لطمه خورده‌است، از سیاست کنار کشید.^[۷] در سال ۱۹۸۶ منوچهر گنجی جانشین او شد.^[۸]

منابع

↑ "Rivalry complicates Iranian exile struggle". The Christian Science Monitor. 3 July 1986. Retrieved 4 August 2013.
↑ "Ali Amini; Foe of Iran's Islamic Government". The Los Angeles Times. 17 December 1992. Retrieved 4 August 2013.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Anoushiravan Ehteshami (2002). After Khomeini: the Iranian Second Republic. Routledge. pp. 15–16. ISBN 978-1-134-83885-1.
↑ Sreberny-Mohammadi, Annabelle; Mohammadi, Ali (January 1987), "Post-Revolutionary Iranian Exiles: A Study in Impotence", Third World Quarterly, 9 (1): 108–129, JSTOR 3991849
↑ Rizvi, Sajid (17 February 1982), "Former Iranian Prime Minister Ali Amini said today Iranians...", United Press International, retrieved 20 March 2020
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ ^۶٫۲ Prados, John (2006). Safe for Democracy: The Secret Wars of the CIA. Rowman & Littlefield. p. 500. ISBN 978-1-61578-011-2.
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ Milani, Abbas (2008). "Ali Amini". Eminent Persians: The Men and Women who Made Modern Iran, 1941-1979. Vol. 1. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press. pp. 63–71. ISBN 0-8156-0907-8.
↑ Gasiorowski, Mark (2015), "US Covert Operations toward Iran,February–November 1979: Was the CIA Trying to Overthrow the Islamic Regime?" (PDF), Middle Eastern Studies, 51 (1): 115–135, doi:10.1080/00263206.2014.938643, archived from the original (PDF) on 9 July 2021, retrieved 1 July 2021

این یک مقالهٔ خرد پیرامون احزاب سیاسی در ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "Rivalry complicates Iranian exile struggle". The Christian Science Monitor. 3 July 1986. Retrieved 4 August 2013.

[2] "Ali Amini; Foe of Iran's Islamic Government". The Los Angeles Times. 17 December 1992. Retrieved 4 August 2013.

[E-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ Anoushiravan Ehteshami (2002). After Khomeini: the Iranian Second Republic. Routledge. pp. 15–16. ISBN 978-1-134-83885-1.

[4] Sreberny-Mohammadi, Annabelle; Mohammadi, Ali (January 1987), "Post-Revolutionary Iranian Exiles: A Study in Impotence", Third World Quarterly, 9 (1): 108–129, JSTOR 3991849

[5] Rizvi, Sajid (17 February 1982), "Former Iranian Prime Minister Ali Amini said today Iranians...", United Press International, retrieved 20 March 2020

[Prados-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ ^۶٫۲ Prados, John (2006). Safe for Democracy: The Secret Wars of the CIA. Rowman & Littlefield. p. 500. ISBN 978-1-61578-011-2.

[Milani-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ Milani, Abbas (2008). "Ali Amini". Eminent Persians: The Men and Women who Made Modern Iran, 1941-1979. Vol. 1. Syracuse, N.Y.: Syracuse University Press. pp. 63–71. ISBN 0-8156-0907-8.

[8] Gasiorowski, Mark (2015), "US Covert Operations toward Iran,February–November 1979: Was the CIA Trying to Overthrow the Islamic Regime?" (PDF), Middle Eastern Studies, 51 (1): 115–135, doi:10.1080/00263206.2014.938643, archived from the original (PDF) on 9 July 2021, retrieved 1 July 2021

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

ن ب و حزب‌های منحل‌شده ایران
قاجاریان	فرقه کارگر فرقه عدالت اتحادیه جوانان کمونیست ایران اجتماعیون عامیون جمعیت اجتماعیون اتحادیون ایران جمعیت ترقی‌خواهان ایران حزب اتفاق و ترقی حزب اجتماعیون اعتدالیون حزب اجتماعیون انقلابیون حزب اصلاح‌طلبان حزب تجدد حزب سوسیال دموکرات هنچاکیان حزب سوسیالیست ایران حزب کمونیست ایران فدراسیون انقلابی ارمنی در ایران فرقه اصلاحیون عامیون فرقه جمهوری انقلابی ایران فرقه دموکرات هیئت علمیه حزب طرفداران قانون اساسی
پهلوی	جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران جبهه استقلال جبهه دموکراتیک خلق جبهه مؤتلف احزاب آزادی‌خواه جمعیت احیای کردستان جمعیت یاران حزب اتحاد ملی حزب اراده ملی حزب آریا حزب ایران نو حزب ایران نوین حزب ایرانیان حزب برنا حزب پیکار حزب ترقی حزب جنگل حزب دموکرات ایران حزب رستاخیز حزب زحمت‌کشان ملت ایران حزب سومکا حزب عدالت حزب کبود حزب مردم حزب ملل اسلامی حزب ملیون ایران حزب ملیون حزب میهن حزب میهن‌پرستان حزب نیروی سوم حزب همرهان حزب وحدت ایران سازمان آزادیبخش خلق‌های ایران سازمان انقلابی حزب توده ایران سازمان انقلابیون کمونیست گروه آرش گروه ناسیونالیست مجمع مسلمانان مجاهد نهضت خداپرستان سوسیالیست
جمهوریِ اسلامی	اتحاد مبارزان کمونیست اتحادیه کمونیست‌های ایران سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر حزب کارگران سوسیالیست ایران ائتلاف احزاب اسلامی ائتلاف بزرگ ائتلاف گروه‌های پنج‌گانه ائتلاف گروه‌های هفت‌گانه ائتلاف گروه‌های خط امام ائتلاف مستضعفین و محرومین جبهه دموکراتیک ملی ایران جبهه مشارکت ایران اسلامی جبهه نجات ایران جمعیت دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی حزب الوفاق الاسلامی حزب جمهوری اسلامی حزب جمهوری خلق مسلمان ایران حزب مارکسیست-لنینیست شفق سرخ سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اکثریت-جناح چپ) سازمان وحدت کمونیستی دفتر هماهنگی همکاری‌های مردم با رئیس‌جمهور سازمان انقلابی توده‌های جمهوری اسلامی سازمان آزادگان سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی گروه موحدین انقلابی گروه همنام نهضت رادیکال ایران حزب اتحاد کمونیسم کارگری کومله - حزب سوسیالدموکرات کردستان روند سوسیالیستی کومله حزب کومله زحمتکشان کردستان ایران–روند همبستگی حزب دموکرات کردستان (حدک)