آرتور هیلر
آرتور هیلر | |
|---|---|
 تصویر برای سال ۱۹۷۰ (۴۶ سالگی آرتور) | |
| زادهٔ | ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳ |
| درگذشت | ۱۷ اوت ۲۰۱۶ (۹۲ سال) |
| علت مرگ | کهولت سن |
| پیشه | کارگردان، تلویزیونی و سینمایی |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۵ تا ۲۰۰۶ |
| فرزندان | ۲ |
آرتور هیلر (به انگلیسی: Arthur Hiller) (زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۲۳ – مرگ ۱۷ اوت ۲۰۱۶[۱]) یک کارگردان تلویزیونی و سینمای کانادایی-آمریکایی با بیش از ۳۳ فیلم در طول ۵۰ سال فعالیت حرفه‌ای خود بود. او کار خود را با کارگردانی تلویزیون در کانادا و بعداً در ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۵۰ شروع به کارگردانی فیلم کرد که اغلب کمدی بود. او همچنین کارگردانی درام و موضوعات عاشقانه مانند داستان عشق (فیلم ۱۹۷۰) را بر عهده داشت که نامزد هفت جایزه اسکار شد.[۲]
زندگی هنری
[ویرایش]هیلر بیش از ۳۳ فیلم بلند را در طول ۵۰ سال کار حرفه‌ای خود کارگردانی کرد. او کار خود را از کارگردانی تلویزیون در کانادا آغاز کرد و سپس در آمریکا هم به فعالیت خود ادامه داد. در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ بیشتر کارهای او، طنز بود. البته او فیلم‌های درام و عاشقانه نیز ساخت که برخی از آنها جایزه گرفتند. برای نمونه فیلم داستان عشق او نامزد هفت اسکار شد.
زندگی شخصی
[ویرایش]در سال ۱۹۴۸، او با گوئن پچت، که یک زن یهودی بود ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند و دو نوه بودند. همسرش در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶ درگذشت. آنها ۶۸ سال عاشقانه زندگی کردن، آرتور هیلر تقریباً دو ماه بعد در لس آنجلس در ۱۷ اوت ۲۰۱۶ در سن ۹۲ سالگی به علت طبیعی درگذشت.[۳][۴]
جوایز
[ویرایش]آثار کارگردانی
[ویرایش]- سال‌های بی‌خیالی (۱۹۵۷)
- معجزه نریان سفید (۱۹۶۲)
- نمایندگی ویلر (۱۹۶۳)
- آمریکایی شدن امیلی (۱۹۶۴)
- وعده‌های شیرین (۱۹۶۵)
- پنلوپه (۱۹۶۶)
- توبروک (۱۹۶۷)
- ببر وارد می‌شود (۱۹۶۷)
- پاپی (۱۹۶۹)
- غریبه‌ها در شهر (۱۹۷۰)
- داستان عشق (۱۹۷۰)
- بیمارستان (فیلم ۱۹۷۱)
- سوئیت پلازا (۱۹۷۱)
- مردی از لا مانتا (۱۹۷۲)
- دنیای دیوانه جولیسی وودر (۱۹۷۴)
- مردی در اتاق شیشه‌ای (۱۹۷۵)
- قطار سیلور استریک (۱۹۷۶)
- دبلیو. سی. فیلدز و من (۱۹۷۶)
- شبگرد (۱۹۷۹)
- بستگان سببی (۱۹۷۹)
- عشق‌بازی (۱۹۸۲)
- نویسنده! نویسنده! (۱۹۸۲)
- کمدی عاشقانه (۱۹۸۳)
- مرد تنها (۱۹۸۴)
- آموزگارها (۱۹۸۴)
- ثروت ظالمانه (۱۹۸۷)
- شر نبین، شر نشنو (۱۹۸۹)
- مراقبت از تجارت (۱۹۹۰)
- ازدواج کرده‌ها (۱۹۹۱)
- بیب (۱۹۹۲)
- هم‌سفری (۱۹۹۶)
- بسوز هالیوود بسوز (۱۹۹۷)
- دردسر فرانک (۲۰۰۶)
منابع
[ویرایش]- ↑ «آرتور هیلر، کارگردان 'داستان عشق' در گذشت - BBC Persian». دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۸-۱۸.
- ↑ Grodin, Charles. If I Only Knew Then ... Learning from Our Mistakes, Springboard Press (2007) p. 78
- ↑ Hipes, Patrick (August 17, 2016). "Arthur Hiller Dies: Oscar-Nominated 'Love Story' Director Was 92". Deadline. Retrieved August 17, 2016.
- ↑ Carmel Dagan (23 June 2014). "Arthur Hiller Dead: 'Love Story' Director Was 92". Variety. Retrieved August 17, 2016.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آرتور هیلر در IMDb
- آرتور هیلر در وبگاه قبریاب
- Imagecollect.com
- "The Films of Arthur Hiller", video, 6 minutes
- Arthur Hiller در وبگاه آرشیو تلویزیون آمریکا
 | این یک مقالهٔ خرد یک کارگردان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- افراد آمریکایی کانادایی یهودیتبار
- افسران نشان کانادا
- اهالی ادمونتون
- برندگان جایزه بشردوستانه ژان هرشولت
- برندگان جایزه بهترین کارگردانی گلدن گلوب
- برندگان جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی
- پرسنل نیروی هوایی سلطنتی کانادا در جنگ جهانی دوم
- تهیهکنندگان فیلم اهل ایالات متحده آمریکا
- تهیهکنندگان فیلم اهل کانادا
- دانشآموختگان دانشگاه تورنتو
- درگذشتگان ۲۰۱۶ (میلادی)
- دریافتکنندگان جایزه اسکار افتخاری
- رئیسان آکادمی علوم و هنرهای سینما
- زادگان ۱۹۲۳ (میلادی)
- شبکه انبیسی
- کارگردانان تلویزیون اهل ایالات متحده آمریکا
- کارگردانان تلویزیونی اهل کانادا
- کارگردانان فیلم اهل ادمونتون
- کارگردانان فیلم اهل ایالات متحده آمریکا
- کارگردانان فیلم اهل کانادا
- کارگردانان فیلم‌های خیالپردازی
- کارگردانان فیلم‌های کمدی
- کاناداییهای لهستانی-یهودیتبار
- کاناداییهای مهاجرتکرده به ایالات متحده آمریکا
- لهستانیتبارهای یهودی اهل ایالات متحده آمریکا
- یهودیان اهل کانادا