پرش به محتوا

داستان اسباب‌بازی ۳

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Zedfazedfa20 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
داستان اسباب‌بازی ۳
پوستر اکران تئاتر
کارگردانلی آنکریچ
تهیه‌کنندهدارلا کی. اندرسون
نویسندهمایکل آرندت
داستانجان لستر
اندرو استنتون
لی آنکریچ
بازیگرانتام هنکس
تیم آلن
جون کیوسک
ند بیتی
دان ریکلس
مایکل کیتون
والاس شاون
جان راتزنبرگر
استل هریس
جودی بنسون
بلیک کلارک
جان موریس
موسیقیرندی نیومن
فیلم‌بردارجرمی لاسکی
کیم وایت
تدوین‌گرکن اشرتزمن
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهوالت دیزنی پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
۱۲ ژوئن ۲۰۱۰ (جشنواره فیلم تائورمینا)
۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ (ایالات متحده)
مدت زمان
۱۰۳ دقیقه[۱]
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۲۰۰ میلیون دلار[۱]
فروش گیشه۱٫۰۶۷ میلیارد دلار[۱]

داستان اسباب‌بازی ۳ (به انگلیسی: Toy Story 3) یک پویانمایی رایانه‌ای سه بعدی آمریکایی محصول ۲۰۱۰ در ژانر کمدی-درام است که توسط استودیو انیمیشن پیکسار از شرکت والت دیزنی پیکچرز منتشر شد. این سومین قسمت از مجموعه فیلم‌های داستان اسباب بازی و دنباله داستان اسباب‌بازی ۲‌ (۱۹۹۹) است. کارگردان این فیلم لی آنکریچ می‌باشد. او تدوین‌گر دو فیلم اول بود و در کارگردانی قسمت دوم همکاری کرد. تهیه‌کنندگی این فیلم را دارلا کی. اندرسون و نویسندگی آن را مایکل آرندت برعهده داشت. داستان اسباب‌بازی ۳ با کارگردانی لی آنکریچ در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ در آمریکا اکران شد. تام هنکس، تیم آلن، جون کیوسک، دان ریکلس، والاس شاون، جان راتزنبرگر، استل هریس، جودی بنسون، جان موریس، آر. لی ارمی و لائوری مِتکالف همه نقش‌هایی را که در قسمت‌های گذشته داشته‌اند، در این فیلم تکرار می‌کنند. جیم وارنی، که نقش سگ اسلینکی را در دو قسمت ابتدایی بر عهده داشت، پس از انتشار دومین قسمت این فیلم، در سال ۱۰ فوریه ۲۰۰۰، جان خود را از دست داد و بلیک کلارک جایگزین او شد. ند بیتی، مایکل کیتون، ووپی گلدبرگ، تیموتی دالتون، کریستین شال، بانی هانت و جف گارلین صداپیشگی شخصیت‌های جدید را برعهده دارند. داستان این فیلم درباره اندی دیویس (موریس) که اکنون ۱۷ ساله است، درحال رفتن به دانشگاه است. وودی (هنکس)، باز لایتیر (آلن) و بقیه اسباب‌بازی‌ها به‌طور تصادفی توسط مادر اندی (متکالف)، به مهدکودک سانی‌ساید اهدا می‌شوند و اسباب‌بازی‌ها باید تصمیم بگیرند دنبال یک صاحب وفادار بگردند.

داستان اسباب‌بازی ۳ در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰، در ایالات متحده آمریکا اکران شد و مانند دو قسمت قبلی، مورد تحسین گسترده منتقدان قرار گرفت و منتقدان از فیلم‌نامه، موسیقی و وزن احساسی انیمیشن تعریف و تمجید کردند. این فیلم در سال ۲۰۱۱ در هشتاد و سومین دوره مراسم اسکار برنده جایزه اسکار بهترین پویانمایی و بهترین ترانه اوریجینال و نامزد بهترین فیلم‌نامه اقتباسی، بهترین فیلم و بهترین تدوین صدا شد. این فیلم با بودجه‌ای ۲۰۰ میلیون دلاری ساخته شد و ۱ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش کرد. داستان اسباب‌بازی ۳، اولین انیمیشنی بود که بیش از ۱ میلیارد دلار فروش در سراسر جهان کسب کرد که آن‌را پرفروش‌ترین فیلم سال ۲۰۱۰ و نهمین فیلم پرفروش تاریخ سینما تبدیل می‌کند. همچنین این انیمیشن نامزد بهترین فیلم سال در جشنواره اسکار شد.این نامزدی یک اتفاق نادر برای یک انیمیشن است و فقط سه انیمیشن نامزد بهترین فیلم سال شدند.

دنباله این فیلم تحت عنوان داستان اسباب‌بازی ۴ در سال ۲۰۱۹ اکران شد.

داستان

[ویرایش]

اندی دِیویس، ۱۷ ساله، کمتر از سه روز تا رفتن به دانشگاه فاصله دارد. اسباب بازی‌هایش، دربارهٔ آینده نامعلومشان نگرانند. اندی، وودی را انتخاب می‌کند تا با خود به کالج ببرد، ولی دوستانش یعنی بقیه اسباب بازی هابه‌طور ناخواسته سر از مهدکودکی درمی‌آورند که توسط گروهی اسباب بازی تبهکار اداره می‌شود.

صداپیشگان

[ویرایش]

تولید

[ویرایش]

طبق قرارداد پیکسار و شرکت والت دیزنی، مالکیت تمامی شخصیت‌های انیمیشنی خلق شده توسط پیکسار با دیزنی بود.[۲] علاوه بر این، دیزنی حق ساخت دنباله‌ برای تمام فیلم‌های قرارداد از جمله داستان اسباب بازی و انیمیشن ماشین‌ها را داشت؛[۲] هرچند که حق اولویت برای کار روی این دنباله‌ها با پیکسار بود.[۳] در سال ۲۰۰۴، زمانی که مذاکرات پرتنش بین دو شرکت احتمال جدایی آن‌ها را به وجود آورده بود، مایکل آیسنر، رئیس هیئت مدیره دیزنی در آن زمان، برنامه‌هایی برای تولید داستان اسباب‌بازی ۳ در استودیوی جدید دیزنی به نام Circle Seven Animation را آغاز کرد.[۴] تیم آلن، صداپیشه باز لایتیر، اعلام کرد که حتی با وجود نبودن پیکسار در این پروژه، حاضر است دوباره به این نقش بازگردد. قرار بود این فیلم در بهار ۲۰۰۸ به صورت سینمایی اکران شود.[۵]

بردلی ری‌موند، که پیش از این انیمیشن‌های نمایش خانگی (معادل Direct-to-video) دیزنی مانند گوژپشت نتردام ۲ .۲۰۰۲ و شیر شاه 1½ .۲۰۰۴ را کارگردانی کرده بود، برای کارگردانی داستان اسباب‌بازی ۳ انتخاب و به استودیوی Circle Seven Animation دعوت شد. یکی از سناریوها، فیلمنامه‌ای از بیل و چری استینکلنر، نویسندگان سریال تلویزیونی حیوان خانگی معلم.۲۰۰۴ بود. ایده آن‌ها برای فیلم این بود که اندی و اسباب‌بازی‌هایش (کلانتر وودی، باز لایتیر، هام، رکس، اسلینکی، مستر پوتیتوهد، جسی، و بولسای) به خانه مادربزرگش می‌روند چون اتاق او در حال بازسازی است. در این داستان که به سبک معمای «کی دزدید؟» نوشته شده بود، یک سری از اسباب‌بازی‌های اندی و شخصیت‌های جدیدی به نام‌های هی-هی و گلادیولا تلاش می‌کنند تا بفهمند چه کسی اسباب‌بازی‌ها را یکی‌یکی می‌دزدد.[۶][۷] اگرچه این فیلمنامه رد شد، اما دیزنی به قدری تحت تاثیر قرار گرفت که این فیلمنامه برای تولید احتمالی دنباله چهارم در نظر گرفته شد.[۸]

نسخه نهایی فیلمنامه استودیوی Circle Seven Animation توسط جیم هِرزفلد، نویسنده فیلمنامه ملاقات والدین نوشته شد. این فیلمنامه بر روی اسباب‌بازی‌های اندی تمرکز داشت که باز لایتیر خراب شده و او را به کارخانه‌ای در تایوان به نام Wocka-Wocka ارسال می‌کنند تا آن‌جا تعمیر شود. دیگر اسباب‌بازی‌ها امیدوار بودند که او در آن‌جا تعمیر شود. در حین جستجو در اینترنت، آن‌ها متوجه می‌شوند که تعداد زیادی از اسباب‌بازی‌های باز لایتیر در سراسر دنیا خراب شده‌اند و شرکت سازنده یک فراخوان گسترده برای بازگرداندن آن‌ها صادر کرده است. به دلیل ترس از نابودی باز، گروهی از اسباب‌بازی‌های اندی (وودی، رکس، اسلینکی، مستر پوتیتوهد، هم، جسی و بولسای) خود را به تایوان می‌فرستند و به مأموریت نجات باز می‌روند. در همین حین، باز با اسباب‌بازی‌های دیگری از سراسر دنیا ملاقات می‌کند که روزگاری محبوب بودند اما حالا فراخوانده شده‌اند، مانند رُزی، یک اسباب‌بازی پولیشی گرم و نرم؛ جید، یک عروسک قدبلند با لباس شب؛ داکس بلاستر یک اسباب‌بازی جدید از سری شخصیت‌های مبارز که قرار بود جایگزین باز لایتیر شود؛ و کامِت، حیوان خانگی‌ و دستیار داکس بلاستر.[۴][۷]

در ژانویه ۲۰۰۶، دیزنی، پیکسار را در یک قرارداد خریداری کرد و در نتیجه، مدیران پیکسار، ادوین کتمول و جان لستر، مسئولیت تمامی انیمیشن‌های دیزنی را بر عهده گرفتند.[۹] مدت کوتاهی پس از آن، استودیوی Circle Seven Animation بسته شد و نسخه‌ی جایگزین داستان اسباب‌بازی ۳ که در آنجا در حال توسعه بود، لغو گردید.[۴]: 1  در ماه بعد، باب ایگر، مدیرعامل دیزنی، تأیید کرد که دیزنی در حال انتقال تولید فیلم به پیکسار است.[۱۰] گروه خلاق پیکسار که شامل جان لستر، اندرو استانتون، پیت داکتر و لی آنکریچ بود، ایده‌ای برای دنباله‌ داستان اسباب‌بازی از سالیان قبل در سر داشتند. آنها مجددا آن ایده را بررسی کردند و پس از اینکه متوجه شدند ایده به قدر کافی خوب نیست، آن را کنار گذاشتند. در روز اول آنها نتواستند به ایده جدیدی برسند، برای همین داستان اسباب‌بازی 1 و 2 را دوباره تماشا کردند و روز بعد، داستان جدیدی شروع به شکل گرفتن کرد و اندرو استانتون یک طرح کلی از داستان نوشت.[۱۱][۱۲][۱۳]

این داستان هیچ رد و نشانی از نسخه‌های فیلمنامه استودیو Circle Seven نداشت، زیرا سازندگان فیلم هیچ‌‌وقت این فیلمنامه‌ها را نخواندند. لی آنکریچ گفت: "نه از روی کینه، بلکه می‌خواستیم از نو شروع کنیم و تحت تأثیر کاری که آن‌ها کرده بودند قرار نگیریم." "ما هیچ‌کدام از کارهایی که آن‌ها انجام داده بودند را نگاه نکردیم. واقعاً نمی‌خواستیم هیچ چیزی از آن‌ها بدانیم."[۱۴] در فوریه ۲۰۰۷، جان لستر اعلام کرد که لی آنکریچ، کارگردان مشترک داستان اسباب‌بازی ۲، به عنوان تنها کارگردان فیلم انتخاب شده است (چرا که جان لستر در حال کار بر روی انیمیشن ماشین‌ها ۲ بود) و مایکل آرندت به عنوان نویسنده فیلمنامه معرفی شد.[۱۵] تاریخ انتشار موقتی فیلم نیز به عنوان ۲۰۱۰ اعلام شد.[۱۴]

لی آنکریچ، که از نیمه دوم سال ۲۰۰۶ با مایکل آرندت و همکاران دیگر بر روی توسعه داستان کار می‌کرد،[۱۴] گفت که فشار زیادی برای جلوگیری از ساخت «اولین فیلم ضعیف» برای پیکسار احساس می‌کرد، چون تا آن زمان تمامی فیلم‌های پیکسار هم از نظر نقد و هم از نظر تجاری موفق بوده بودند.[۱۶] در فوریه ۲۰۰۸، خط داستانی فیلم اعلام شد: «وودی کابوی و دوستان اسباب‌بازی‌اش پس از اینکه صاحبشان، اندی، برای رفتن به دانشگاه خانه را ترک می‌کند، به یک مرکز نگهداری از کودکان منتقل می‌شوند.» [۱۷]

در مراحل اولیه توسعه فیلم، پیکسار متوجه شد که فایل‌ مدل کاراکتر‌های سه بعدی قدیمی، را می‌توانند باز کنند، اما نمی‌توانند ویرایش کنند و این مشکل سبب شد تا مدل‌ها از ابتدا ساخته شوند.[۱۸] برای ساخت صحنه شلوغ و پیچیده زباله‌دانی در نزدیکی پایان فیلم، بیش از یک سال و نیم تحقیق و توسعه صرف ایجاد سیستم‌های شبیه‌سازی لازم برای این صحنه شد.[۱۹]

به جای ارسال فیلمنامه به تام هنکس، تیم آلن و جان راتزنبرگر برای بررسی مجدد نقش‌هایشان، نسخه کامل استوری ریل به بازیگران در یک سینما نشان داده شد. این فیلم شامل استوری‌بوردهای متحرک با صداهای پیش‌ضبط شده، افکت‌های صوتی و موسیقی بود. پس از پایان پیش‌نمایش، بازیگران موافقت کردند که در فیلم حضور داشته باشند.[۲۰] تام هنکس برای مشارکت در فیلم ۱۵ میلیون دلار دستمزد گرفت، که بالاترین دستمزد دریافت شده برای یک بازیگر صدا بود.[۲۱]

آزمایشگاه دالبی اعلام کرد که داستان اسباب‌بازی ۳ اولین فیلمی خواهد بود که صدای محیطی ۷.۱ کاناله سینمایی را خواهد داشت.[۲۲] بنابراین، حتی نسخه بلوری فیلم نیز صدای ۷.۱ اصلی را شامل می‌شد، برخلاف دیگر فیلم‌ها که صدای آن‌ها برای نسخه بلوری به ۷.۱ تبدیل شده بود.

جوایز

[ویرایش]
جایزه دسته‌بندی دریافت‌کننده(ها) نتیجه
جوایز اسکار بهترین فیلم دارلا کی. اندرسون نامزدشده
بهترین فیلم‌نامه اقتباسی مایکل آرندت، جان لستر، اندرو استنتون و لی آنکریچ نامزدشده
بهترین فیلم پویانمایی لی آنکریچ پیروز
بهترین ترانه اوریجینال رندی نیومن پیروز
بهترین تدوین صدا مایکل سیلوز نامزدشده
جوایز بفتا بهترین فیلم‌نامه اقتباسی مایکل آرندت نامزدشده
بهترین فیلم پویانمایی داستان اسباب‌بازی ۳ پیروز
بهترین جلوه‌های بصری گیدو کوآرونی نامزدشده
جوایز گلدن گلوب بهترین فیلم پویانمایی داستان اسباب‌بازی ۳ پیروز
جوایز گرمی بهترین موسیقی متن فیلم برای رسانه‌های تصویری رندی نیومن پیروز

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Toy Story 3 (2010)". Box Office Mojo. Retrieved August 20, 2016.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Cosgrov, Bootie (January 29, 2004). "Pixar To Disney: Adios, Mouse". CBS News. Archived from the original on February 22, 2014. Retrieved February 16, 2014.
  3. ↑ Isidore, Chris (January 30, 2004). "Disney could gain from Pixar loss". CNN. Archived from the original on April 10, 2004. Retrieved February 16, 2014. While technically Pixar has the rights of first refusal on all sequels, it would have to again give Disney the lion's share of the profits from those films.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Daly, Steve (June 16, 2006). "Woody: The Untold Story". Entertainment Weekly. No. 883. Archived from the original on February 4, 2010. Retrieved August 28, 2010.
  5. ↑ Eller, Claudia; Verrier, Richard (March 16, 2005). "Disney Plans Life After Pixar With Sequel Unit". Los Angeles Times. Archived from the original on April 23, 2019. Retrieved June 19, 2018.
  6. ↑ Sampson, Mike (June 21, 2010). "A Look at the Toy Story 3 You Didn't See..." JoBlo.com. Archived from the original on March 10, 2012. Retrieved October 21, 2018.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Disney Circle 7 Animation (partially found production material of cancelled direct-to-video sequels; 2004-2006)". Lost Media Wiki. September 5, 2019. Archived from the original on December 25, 2019. Retrieved September 20, 2019.
  8. ↑ Armstrong, Josh (March 5, 2012). "Bob Hilgenberg and Rob Muir on the Rise and Fall of Disney's Circle 7 Animation". Animated Views. Archived from the original on March 7, 2012. Retrieved August 17, 2018.
  9. ↑ M. Holson, Laura (January 25, 2006). "Disney Agrees to Acquire Pixar in a $7.4 Billion Deal". The New York Times. Archived from the original on July 21, 2016. Retrieved February 16, 2014.
  10. ↑ Goldsmith, Jill (February 6, 2006). "Mouse signing off". Variety. Archived from the original on March 16, 2016. Retrieved August 28, 2010.
  11. ↑ "2007 Disney Conference – Studio Presentation" (PDF). Disney Enterprises. February 8, 2007. Archived from the original (PDF) on November 28, 2007. Retrieved August 6, 2007.
  12. ↑ "The Making of "Toy Story 3" - The Hollywood Reporter". The Hollywood Reporter. January 11, 2011. Archived from the original on February 7, 2023. Retrieved February 7, 2023.
  13. ↑ "'Toy Story 3' has Woody, Buzz face abandonment issues". June 17, 2010. Archived from the original on February 7, 2023. Retrieved February 7, 2023.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ Daly, Steve (February 16, 2007). "Toys Out of the Attic". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 20, 2015. Retrieved March 6, 2007.
  15. ↑ Fritz, Ben (February 8, 2007). "'Toy Story' sequel set". Variety. Archived from the original on January 18, 2016. Retrieved August 28, 2010.
  16. ↑ King, Susan (June 21, 2010). "'Toy Story 3' director Lee Unkrich felt the pressure to avoid Pixar's 'first dud'". Los Angeles Times. Archived from the original on November 24, 2010. Retrieved September 29, 2010.
  17. ↑ Marr, Merissa; Wingfield, Nick (February 19, 2008). "Big Media Companies Want Back in the Game". The Wall Street Journal. Archived from the original on June 29, 2013. Retrieved August 16, 2015.
  18. ↑ Slotek, Jim (June 13, 2010). "'Toy Story 3': After the Golden Age". Toronto Sun. Archived from the original on June 18, 2010. Retrieved June 13, 2010.
  19. ↑ Medsker, David (June 16, 2010). "A chat with Lee Unkrich, Director of Toy Story 3". Bullz-eye.com. Archived from the original on June 19, 2010. Retrieved May 6, 2011.
  20. ↑ O'Hara, Helen (April 23, 2009). "Exclusive: Tom Hanks on Toy Story 3". Empire. Archived from the original on October 19, 2012. Retrieved April 23, 2009.
  21. ↑ Malone, Clare (October 20, 2015). "The Serious Business of Animated Films, by the Numbers". T. Archived from the original on October 23, 2015. Retrieved October 14, 2023.
  22. ↑ "Dolby Unveils Dolby Surround 7.1 at ShoWest 2010". MarketWatch. Archived from the original on February 24, 2021. Retrieved March 16, 2010.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ داستان اسباب‌بازی ۳ موجود است.
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به داستان اسباب‌بازی ۳ در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=داستان_اسباب‌بازی_۳&oldid=40749201»