پرش به محتوا

ایل خاکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Masoud bukani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

ایل خاکی یا ایل خلکی یکی از طایفه‌های قدیمی ایل مکری بود[۱][۲] این ایل در سده سیزدهم قمری از بین رفت. ایل خلکی به همراه دام‌های فراوان خود در مرزهای عراق و ایران به ییلاق و قشلاق مشغول بودند.[۳]

ایل خَلکی یا خاکی از نسل بِهرام بیگ فرزند بُداق سلطان حاکم وقت ساوجبلاغ مُکری بود که به واسطه قدرت و سیاست و کاردانی «بهرام بیگ» امارت و فرمانروائی بزرگی را از نظر دیانت و فرهنگ و ملّیّت و زندگی آبرومندانه‌ای در میان مردم و با مردم بودن را بنام ایل خَلکی برپا کرد و ابتدا منطقه ایل تیمور را برای مرکز حکومت نشینی روستایی انتخاب نمود.[۴]

امروزه تنها ۳۰ خانوار باقی‌مانده‌اند که در بوکان ساکن‌اند. اسامی خانوادگی آن‌ها عبارت از: مردان بیگی، بهرام بیگی، علی‌زاده، عطری، خلکی، کشاورزی، خاکی، مرادی و بوکانی[۵]

پانویس

  1. «its tiras (clans) were: "Bābā Amireh, Deh Bokri, Khelki, Sheikh Sherefi, Selekei, Ḥasan Khāli, Kārish, Silki, Sekir, Gurik, Fekiyesi, Ables, Bārik, Soleimāni, Beyi, Omerbil, Merzink, Lētāu Māwet, and Shiwezāi». ایرانیکا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ (انگلیسی). تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  2. محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۸.
  3. محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۸.
  4. «ایل خَلکی». بوکان مکری. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ (فارسی). تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  5. محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۹.

منابع