الرحمن

سورهٔ ۵۵ قرآن
الرحمن ;
دسته‌بندی	مکی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن	۹۷
جزء	۲۷
شمار آیه‌ها	۷۸
شمار واژه‌ها	۳۵۵
شمار حرف‌ها	۱۷۰۸
متن سوره
	ترجمهٔ فارسی;
قمر	قمر
واقعه	واقعه

سوره الرحمن سوره ۵۵ از قرآن است و ۷۸ آیه دارد و در مکه نازل شده‌است.

محتوای سوره

این سوره به‌طور کلی بیانگر نعمت‌های مختلف معنوی و مادی خداوند است که بر بندگان خود ارزانی داشته و آن‌ها را غرق در آن ساخته است به‌طوری‌که می‌توان نام این سوره را "سوره رحمت" یا "سوره نعمت" گذارد و به همین دلیل با نام "الرحمن" که رحمت واسعه الهی را بازگو می‌کند آغاز شده و با جلال و اکرام الله پایان گرفته‌است و ۳۱ بار جملۀ ﴿فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ﴾ که به وسیله آن از بندگانش بر نعمت‌های خود گواه می‌گیرد در آن ذکر شده‌است .

می توان محتوای این سوره را به چند بخش تقسیم کرد:

بخش اول که مقدمه و آغاز سوره است از نعمت‌های بزرگ خلفت، تعلیم و تربیت، حساب و میزان، وسایل رفاهی انسان و غذاهای روحی و جسمی او سخن می گوید.
بخش دوم توضیحی است بر مسئله چگونگی آفرینش انس و جن.
بخش سوم بیانگر نشانه‌ها و آیات الله در زمین و آسمان است .
بخش چهارم از نعمت‌های دنیوی فراتر رفته، سخن از نعمت‌های جهان دیگر است که نعمت‌های بهشتی اعم از باغ‌ها، سرچشمه‌ها، میوه‌ها، همسران زیبا و با وفا و انواع لباس‌ها توضیح داده شده‌است.
و بالاخره در بخش پنجم این سوره اشاره کوتاهی به سرنوشت مجرمان و قسمتی از مجازات‌های دردناک آن‌ها آمده‌است.

منابع

این یک مقالهٔ خرد قرآن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.