ایل خاکی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات: واگردانی (کد) |
Hosseiniran (بحث | مشارکتها) جز ←جایگزینی با [[وپ:اشتباه|اشتباهیاب]]: مستفر⟸مستقر، مشعول⟸مشغول، بازمیگردد⟸بازمیگردد |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خلکی''' یکی از تیرههای بسیار قدیمی ایل [[مکری]] بود<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/mokri |عنوان=its tiras (clans) were: “Bābā Amireh, Deh Bokri, Khelki, Sheikh Sherefi, Selekei, Ḥasan Khāli, Kārish, Silki, Sekir, Gurik, Fekiyesi, Ables, Bārik, Soleimāni, Beyi, Omerbil, Merzink, Lētāu Māwet, and Shiwezāi | ناشر =ایرانیکا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ {{نشان زبان|en}}}}</ref> که [[بوکان]] یکی از مراکز حکومت روستایی آنها محسوب میشد.<ref>{{پک|محمد بهرام بیگی|۱۳۹۲|ک=ایل فراموش شده|ص=۶۸}}</ref> این ایل در سده سیزدهم قمری از بین رفت. ایل خلکی به همراه دامهای فراوان خود در مرزهای [[عراق]] و [[ایران]] به ییلاق و قشلاق |
'''خلکی''' یکی از تیرههای بسیار قدیمی ایل [[مکری]] بود<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/mokri |عنوان=its tiras (clans) were: “Bābā Amireh, Deh Bokri, Khelki, Sheikh Sherefi, Selekei, Ḥasan Khāli, Kārish, Silki, Sekir, Gurik, Fekiyesi, Ables, Bārik, Soleimāni, Beyi, Omerbil, Merzink, Lētāu Māwet, and Shiwezāi | ناشر =ایرانیکا |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ {{نشان زبان|en}}}}</ref> که [[بوکان]] یکی از مراکز حکومت روستایی آنها محسوب میشد.<ref>{{پک|محمد بهرام بیگی|۱۳۹۲|ک=ایل فراموش شده|ص=۶۸}}</ref> این ایل در سده سیزدهم قمری از بین رفت. ایل خلکی به همراه دامهای فراوان خود در مرزهای [[عراق]] و [[ایران]] به ییلاق و قشلاق مشغول بودند و در طی زمان به تدریج رو به یکجانشنی آورده و سه مرکز مهم و ملکی را بوجود آوردند و در نهایت به سه دسته تقسیم شدند. دسته اول به [[ییلاق]] و [[قشلاق]] پرداخته، دسته دوم در روستای [[اینگیجه]] (یکی از روستاهای [[شهرستان بوکان]]) مستقر شد. این دو دسته با فشار مظفرالدوله و حکم او در روستای [[سردارآباد]] ساکن شدند. دسته سوم به رهبری علیمردان بیگ در بوکان ساکن شدند.<ref>{{پک|محمد بهرام بیگی|۱۳۹۲|ک=ایل فراموش شده|ص=۶۸}}</ref> این دسته برخوردها و درگیریهایی بر سر سکونت در بوکان و اطراف آن با [[عزیزخان مکری]] داشتند که به همین دلیل رفته رفته اموال و املاک خود را از دست داده و متلاشی شدند.<ref>{{پک|محمد بهرام بیگی|۱۳۹۲|ک=ایل فراموش شده|ص=۶۰}}</ref> قدمت وجود این ایل و طایفه به زمان امیر سیف الدین رئیس ایل مکریها میرسید.<ref>{{پک|محمدصمدی|۱۳۸۱|ک=تاریخچهٔ مهاباد|ص=۱۵}}</ref> |
||
ایل خَلکی از نسل بِهرام بیگ فرزند [[بداق سلطان|بُداق سلطان]] حاکم وقت ساوجبلاغ مُکری بود که به واسطه قدرت و سیاست و کاردانی «بهرام بیگ» امارت و فرمانروائی بزرگی را از نظر دیانت و فرهنگ و ملّیّت و زندگی آبرومندانهای در میان مردم و با مردم بودن را بنام ایل خَلکی برپا کرد و ابتدا منطقه [[دهستان ایلتیمور|ایل تیمور]] را برای مرکز حکومت نشینی روستایی انتخاب نمود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://bukanmukri.org/site-articlepage/bukan/23-khalki-tribe.html |عنوان=ایل خَلکی | ناشر =بوکان مکری |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ {{نشان زبان|fa}}}}</ref> |
ایل خَلکی از نسل بِهرام بیگ فرزند [[بداق سلطان|بُداق سلطان]] حاکم وقت ساوجبلاغ مُکری بود که به واسطه قدرت و سیاست و کاردانی «بهرام بیگ» امارت و فرمانروائی بزرگی را از نظر دیانت و فرهنگ و ملّیّت و زندگی آبرومندانهای در میان مردم و با مردم بودن را بنام ایل خَلکی برپا کرد و ابتدا منطقه [[دهستان ایلتیمور|ایل تیمور]] را برای مرکز حکومت نشینی روستایی انتخاب نمود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://bukanmukri.org/site-articlepage/bukan/23-khalki-tribe.html |عنوان=ایل خَلکی | ناشر =بوکان مکری |تاریخ = |تاریخ بازبینی=۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ {{نشان زبان|fa}}}}</ref> |
||
امروزه تنها سی خانوار که پیشنه یشان به دستهٔ سوم این ایل |
امروزه تنها سی خانوار که پیشنه یشان به دستهٔ سوم این ایل بازمیگردد باقیماندهاند که عبارتند از خانوادهٔهای: مردان بیگی، بهرام بیگی، علیزاده، عطری، خلکی، کشاورزی، خاکی، مرادی و بوکانی<ref>{{پک|محمد بهرام بیگی|۱۳۹۲|ک=ایل فراموش شده|ص=۶۹}}</ref> |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۵۴
خلکی یکی از تیرههای بسیار قدیمی ایل مکری بود[۱] که بوکان یکی از مراکز حکومت روستایی آنها محسوب میشد.[۲] این ایل در سده سیزدهم قمری از بین رفت. ایل خلکی به همراه دامهای فراوان خود در مرزهای عراق و ایران به ییلاق و قشلاق مشغول بودند و در طی زمان به تدریج رو به یکجانشنی آورده و سه مرکز مهم و ملکی را بوجود آوردند و در نهایت به سه دسته تقسیم شدند. دسته اول به ییلاق و قشلاق پرداخته، دسته دوم در روستای اینگیجه (یکی از روستاهای شهرستان بوکان) مستقر شد. این دو دسته با فشار مظفرالدوله و حکم او در روستای سردارآباد ساکن شدند. دسته سوم به رهبری علیمردان بیگ در بوکان ساکن شدند.[۳] این دسته برخوردها و درگیریهایی بر سر سکونت در بوکان و اطراف آن با عزیزخان مکری داشتند که به همین دلیل رفته رفته اموال و املاک خود را از دست داده و متلاشی شدند.[۴] قدمت وجود این ایل و طایفه به زمان امیر سیف الدین رئیس ایل مکریها میرسید.[۵]
ایل خَلکی از نسل بِهرام بیگ فرزند بُداق سلطان حاکم وقت ساوجبلاغ مُکری بود که به واسطه قدرت و سیاست و کاردانی «بهرام بیگ» امارت و فرمانروائی بزرگی را از نظر دیانت و فرهنگ و ملّیّت و زندگی آبرومندانهای در میان مردم و با مردم بودن را بنام ایل خَلکی برپا کرد و ابتدا منطقه ایل تیمور را برای مرکز حکومت نشینی روستایی انتخاب نمود.[۶]
امروزه تنها سی خانوار که پیشنه یشان به دستهٔ سوم این ایل بازمیگردد باقیماندهاند که عبارتند از خانوادهٔهای: مردان بیگی، بهرام بیگی، علیزاده، عطری، خلکی، کشاورزی، خاکی، مرادی و بوکانی[۷]
پانویس
- ↑ «its tiras (clans) were: "Bābā Amireh, Deh Bokri, Khelki, Sheikh Sherefi, Selekei, Ḥasan Khāli, Kārish, Silki, Sekir, Gurik, Fekiyesi, Ables, Bārik, Soleimāni, Beyi, Omerbil, Merzink, Lētāu Māwet, and Shiwezāi». ایرانیکا. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ (انگلیسی). تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۸.
- ↑ محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۸.
- ↑ محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۰.
- ↑ محمدصمدی، تاریخچهٔ مهاباد، ۱۵.
- ↑ «ایل خَلکی». بوکان مکری. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴ (فارسی). تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ محمد بهرام بیگی، ایل فراموش شده، ۶۹.
منابع
- صمدی، سیدمحمد (۱۳۸۰–۱۳۸۱)، ضمیمه کتاب نگاهی به تاریخ مهاباد، مهاباد: رهرو، شابک ۹۶۴۶۸۰۶۳۰۹ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - بهرام بیگی، محمد (۱۳۹۲)، ایل فراموش شده، بوکان: آراس، شابک ۹۷۸۶۰۰۵۸۵۶۷۲۹ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک)