پرش به محتوا

ابراهیم آژنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Vahid Daemi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۱ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
| نام = ابراهیم آژنگ
| نام = ابراهیم آژنگ
| تصویر =
| تصویر =E Ajang.jpg
| پس‌زمینه = non_vocal_instrumentalist
| پس‌زمینه = non_vocal_instrumentalist
| نام_اصلی = '''ابراهیم آژنگ'''
| نام_اصلی = '''ابراهیم آژنگ'''
| نام_مستعار = '''ابراهیم ویولنی'''
| نام_مستعار = '''ابراهیم ویولنی'''
| تولد = اوایل [[سده ۱۴ (قمری)]]
| تولد = اوایل [[سده ۱۴ (قمری)]]
| مرگ =
| مرگ =
| ملیت = {{ایرانی}}
| ملیت = {{ایرانی}}
| ساز = [[ویولن]]، [[تار]]
| ساز = [[ویولن]]، [[تار]]
| فعالیت = آهنگ‌ساز، [[ردیف (موسیقی)|ردیف‌دان]]، نوازنده
| فعالیت = آهنگ‌ساز، [[ردیف (موسیقی)|ردیف‌دان]]، نوازنده
|شاگرد = [[مرتضی محجوبی|مرتضی]] و [[رضا محجوبی]] و [[شهباز برمکی]]
|شاگرد = [[مرتضی محجوبی|مرتضی]] و [[رضا محجوبی]] و [[شهباز برمکی]]
|استاد = [[مسیو کبویر]]، [[مسیو لومر]]، [[مسیو دیوال]]، [[آقا حسینقلی|آقا میرزا حسینقلی]]
|استاد = [[مسیو کبویر]]، [[آلفرد ژان باتیست لومر|مسیو لومر]]، [[مسیو دیوال]]، [[آقا حسینقلی|آقا میرزا حسینقلی]]
}}
}}
'''ابراهیم آژنگ''' از موسیقی‌دانان [[مظفرالدین‌شاه قاجار|دورهٔ مظفری]] بود. از تاریخ دقیق تولد و مرگ وی اطلاعی در دست نیست.


== زندگینامه ==
== زندگی‌نامه ==
او موسیقی را در بخش مدرسهٔ نظام آغاز کرد. بعد از یک سال که به آموزش موسیقی پرداخت، به نزد [[آلفرد ژان باتیست لومر|مسیو لومر]] فرانسوی به تحصیل پرداخت.
لومر سرپرست دسته‌های موزیک نظام بود که بعدها با تأسیس شعبهٔ موزیک در [[دارالفنون]] سرپرست آن بخش هم شد.
آژنگ به مدرسهٔ نظام رفت و تا سروانی ترقی کرد. ذوق وی به آموختن ویولن، وی را نزد مسیو دیوال کشاند.
علاقهٔ او به ویولن چنان بود که پس از مدتی به ابراهیم ویولنی معروف شد.


«وی به دستور شاه در مهمانی‌های دربار، که برای خارجیان برپا می‌شد، ویلن می‌نواخت.»
از موسیقی دانان [[دوره مظفری]] است از تاریخ دقیق تولد و مرک وی اطلاعی در دست نیست،<br />
او موسیقی را در بخش مدرسه نظام آغاز کرد.بعد از یک سال که به آموزش موسیقی پرداخت به نزد، [[آلفرد ژان باتیست لومر|مسیو لومر فرانسوی]] به تحصیل پرداخت.
[[آلفرد ژان باتیست لومر|لومر]] سرپرست دسته های موزیک نظام بود که بعدها با تاسیس شعبه موزیک در [[دارالفنون]] سرپرست آن بخش هم شد.
آژنگ به مدرسه نظام رفت و تا سروانی ترقی کرد.ذوق وی به آموختن ویلن وی را نزد مسیو دیوال کشاند.
علاقه وی به ویلن چنان بود که پس از مدتی به ابراهیم ویلنی معروف شد.<br />
<small>«وی به دستور شاه در مهمانی های دربار که برای خارجیان برپا می شد ویلن می نواخت»
</small><br />


پس از چندی آژنگ به مناسبی چون ریاست دسته موزیک لاریجان در 1292ش کلاس موزیک دارالفنون رسید.<br />
پس از چندی، آژنگ به مناسبی چون ریاست دستهٔ موزیک لاریجان در ۱۲۹۲ ش کلاس موزیک دارالفنون رسید.
در 1297ش با درجه سلطانی(سروانی) به سمت ریاست موزیک گارد نصرت منصوب شد.<br />
وی برای تدریس موسیقی به ویژه ویلن در خانه خود کلاس دایر کرد و چون با موسیقی ایرانی آشنایی نداشت نزد [[آقا حسینقلی|میرزا آقا حسینقلی]] استاد برجسته تار دستگاه های موسیقی ایرانی را فرا گرفت و موفق شد از روی پنجه استاد همه ردیف های موسیقی ایرانی را به نت درآورد.<br />


در ۱۲۹۷ ش، با درجهٔ سلطانی (سروانی)، به سمت ریاست موزیک گارد نصرت منصوب شد.
آژنگ به کمک شاهزاده احمد میرزا خسروانی،[[اپرا|اپرای]] به نام دکتر ریاضی دان ساخت که چندین بار به نمایش درآمد، وی پیش درآمدهایی نیز ساخته است از جمله پیش در آمد [[شوشتری (گوشه)|شوشتری]] و [[ماهور (دستگاه)|ماهور]] و مخصوصا پیش درآمد [[راست پنجگاه]] که تا آن تاریخ کسی در این دستگاه آهنگ نساخته بود.<br />

پیش از گشایش رادیو، آژنگ معاون [[هنرستان عالی موسیقی]] بود.این هنرستان تحت نظر [[غلامحسین مین باشیان]] اداره می شد در 1319ش که رادیو افتتاح شد آژنگ سرپرستی نوازندگان رادیو را به عهده گرفت و بیش از یک سال آن شغل را به عهده داشت وی به موسیقی سنتی ایران علاقه فراوانی داشت ، بیش تر قطعاتی که در ردیف های موسیقی سنتی ساخته است در زمان تصدی خود در سمت معاونت اداره موسیقی به اجرا گذارد.<br />
وی برای تدریس موسیقی به ویژه ویلن در خانه خود کلاس دایر کرد. این شاید از اولین کلاسهای موسیقی علمی در ایران باشد. چون با موسیقی ایرانی آشنایی نداشت نزد [[آقا حسینقلی|میرزا آقا حسینقلی]] استاد برجسته تار دستگاه‌های موسیقی ایرانی را فرا گرفت و به وی پیشنهاد کرد دوره کاملی از موسیقی ایرانی را از روی ساز وی به نت بیاورد. میرزا حسینقلی نپذیرفت و آن را کاری مشکل یا ناممکن می‌دانست. اما آژنگ پس از پافشاری زیاد، سرانجام موفق شد تمامی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را از روی پنجه استاد تعلیم گرفته و ردیفهای آن استاد بزرگ را با استادی و مهارت تمام نت کند. همچنین همراه با این کار عظیم، توانست برای تمام دستگاه‌ها پیش‌درآمد، رنگ و تصنیفهای زیبایی بسازد.
1-جشن باستان 2- شادزی – بنگریتا در آن شمار است.<br />

آژنگ چند مارش نظامی نیز نوشت که در موزیک ارتش به اجرا در می آمد «ارتش و آهن» از آن جمله است آژنگ آهنگ سازی پیرو درویش خان و رکن الدین خان بود که هر دو از نوازندگان بزرگ دوره ناصری بودند از شاگردان مشهور او می توان از مرتضی محجوبی و شهباز نام برد.
آژنگ به کمک شاهزاده احمد میرزا خسروانی، [[اپرا|اپرای]] به نام دکتر ریاضی‌دان ساخت که چندین بار به نمایش درآمد، وی پیش‌درآمدهایی نیز ساخته‌است از جمله پیش‌درآمد [[شوشتری (گوشه)|شوشتری]] و [[ماهور (دستگاه)|ماهور]] و مخصوصاً پیش‌درآمد [[راست‌پنج‌گاه]] که تا آن تاریخ کسی در این دستگاه آهنگ نساخته بود.

پیش از گشایش رادیو، آژنگ معاون [[هنرستان عالی موسیقی]] بود. این هنرستان تحت نظر [[غلامحسین مین باشیان]] اداره می‌شد در ۱۳۱۹ش که رادیو افتتاح شد آژنگ سرپرستی نوازندگان رادیو را به عهده گرفت و بیش از یک سال آن شغل را به عهده داشت وی به موسیقی سنتی ایران علاقه فراوانی داشت، بیش تر قطعاتی که در ردیف‌های موسیقی سنتی ساخته‌است در زمان تصدی خود در سمت معاونت اداره موسیقی به اجرا گذارد.

۱-جشن باستان ۲- شادزی – بنگریتا در آن شمار است.

آژنگ چند مارش نظامی نیز نوشت که در موزیک ارتش به اجرا درمی‌آمد «ارتش و آهن» از آن جمله است آژنگ آهنگ سازی پیرو [[درویش‌خان]] و رکن‌الدین خان بود که هر دو از نوازندگان بزرگ [[ناصرالدین‌شاه قاجار|دوره ناصری]] بودند از شاگردان مشهور او می‌توان از [[مرتضی محجوبی]] و [[شهباز برمکی]] نام برد.


== آثار ==
== آثار ==
* ساخت پیش درآمد و رنگ و تصنیف برای همه دستگاه‌ها
* ساخت پیش‌درآمد و رنگ و تصنیف برای همه دستگاه‌ها
* تنظیم قطعاتی برای موسیقی ایرانی
* تنظیم قطعاتی برای موسیقی ایرانی
* ساخت چند مارش نظامی که از زمان وی به بعد در موزیک ارتش مورد استفاده قرارگرفت.
* ساخت چند مارش نظامی که از زمان وی به بعد در موزیک ارتش مورد استفاده قرارگرفت.
* تنظیم و ساخت اپرای (دکتر ریاضی‌دان) که با کمک فکری شاهزاده [[احمد میرزا]] به اجرا در آمد و با استقبال مردم مواجه شد.
* تنظیم و ساخت اپرای (دکتر ریاضی‌دان) که با کمک فکری شاهزاده [[احمد میرزا]] به اجرا درآمد و با استقبال مردم مواجه شد.


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
* [http://beeptunes.com/artist/14716600 محمد ابراهیم آژنگ در بیپ تیونز]

== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
* نصیری فر،مردان موسیقی 64/3-65
* نصیری فر، مردان موسیقی ۶۴/۳–۶۵
* تاریخ موسیقی ایران، نشر سیمرغ، حسن مشحون
* تاریخ موسیقی ایران، نشر سیمرغ، حسن مشحون
* مردان موسیقی و سنتی ایران، نشر راد، حبیب‌الله نصیری
* مردان موسیقی و سنتی ایران، نشر راد، حبیب‌الله نصیری
* شناسایی موسیقی ایران، نشر بی‌نا، عزیز شعبانی
* شناسایی موسیقی ایران، نشر بی‌نا، عزیز شعبانی
* بهروز شاپوری ، چهره های موسیقی ایران ج1
* بهروز شاپوری، چهره‌های موسیقی ایران ج۱


{{سازهای موسیقی ایرانی}}
{{سازهای موسیقی ایرانی}}
{{موسیقی در دوران قاجار}}

{{ترتیب‌پیش‌فرض:آژنگ، ابراهیم}}


[[رده:نوازندگان تار اهل ایران]]
[[رده:نوازندگان تار اهل ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۷

ابراهیم آژنگ
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدابراهیم آژنگ
نام(های) دیگرابراهیم ویولنی
زادهاوایل سده ۱۴ (قمری)
ساز(ها)ویولن، تار
سال‌های فعالیتآهنگ‌ساز، ردیف‌دان، نوازنده
استاد(ها)مسیو کبویر، مسیو لومر، مسیو دیوال، آقا میرزا حسینقلی
شاگرد(ان)مرتضی و رضا محجوبی و شهباز برمکی

ابراهیم آژنگ از موسیقی‌دانان دورهٔ مظفری بود. از تاریخ دقیق تولد و مرگ وی اطلاعی در دست نیست.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

او موسیقی را در بخش مدرسهٔ نظام آغاز کرد. بعد از یک سال که به آموزش موسیقی پرداخت، به نزد مسیو لومر فرانسوی به تحصیل پرداخت. لومر سرپرست دسته‌های موزیک نظام بود که بعدها با تأسیس شعبهٔ موزیک در دارالفنون سرپرست آن بخش هم شد. آژنگ به مدرسهٔ نظام رفت و تا سروانی ترقی کرد. ذوق وی به آموختن ویولن، وی را نزد مسیو دیوال کشاند. علاقهٔ او به ویولن چنان بود که پس از مدتی به ابراهیم ویولنی معروف شد.

«وی به دستور شاه در مهمانی‌های دربار، که برای خارجیان برپا می‌شد، ویلن می‌نواخت.»

پس از چندی، آژنگ به مناسبی چون ریاست دستهٔ موزیک لاریجان در ۱۲۹۲ ش کلاس موزیک دارالفنون رسید.

در ۱۲۹۷ ش، با درجهٔ سلطانی (سروانی)، به سمت ریاست موزیک گارد نصرت منصوب شد.

وی برای تدریس موسیقی به ویژه ویلن در خانه خود کلاس دایر کرد. این شاید از اولین کلاسهای موسیقی علمی در ایران باشد. چون با موسیقی ایرانی آشنایی نداشت نزد میرزا آقا حسینقلی استاد برجسته تار دستگاه‌های موسیقی ایرانی را فرا گرفت و به وی پیشنهاد کرد دوره کاملی از موسیقی ایرانی را از روی ساز وی به نت بیاورد. میرزا حسینقلی نپذیرفت و آن را کاری مشکل یا ناممکن می‌دانست. اما آژنگ پس از پافشاری زیاد، سرانجام موفق شد تمامی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را از روی پنجه استاد تعلیم گرفته و ردیفهای آن استاد بزرگ را با استادی و مهارت تمام نت کند. همچنین همراه با این کار عظیم، توانست برای تمام دستگاه‌ها پیش‌درآمد، رنگ و تصنیفهای زیبایی بسازد.

آژنگ به کمک شاهزاده احمد میرزا خسروانی، اپرای به نام دکتر ریاضی‌دان ساخت که چندین بار به نمایش درآمد، وی پیش‌درآمدهایی نیز ساخته‌است از جمله پیش‌درآمد شوشتری و ماهور و مخصوصاً پیش‌درآمد راست‌پنج‌گاه که تا آن تاریخ کسی در این دستگاه آهنگ نساخته بود.

پیش از گشایش رادیو، آژنگ معاون هنرستان عالی موسیقی بود. این هنرستان تحت نظر غلامحسین مین باشیان اداره می‌شد در ۱۳۱۹ش که رادیو افتتاح شد آژنگ سرپرستی نوازندگان رادیو را به عهده گرفت و بیش از یک سال آن شغل را به عهده داشت وی به موسیقی سنتی ایران علاقه فراوانی داشت، بیش تر قطعاتی که در ردیف‌های موسیقی سنتی ساخته‌است در زمان تصدی خود در سمت معاونت اداره موسیقی به اجرا گذارد.

۱-جشن باستان ۲- شادزی – بنگریتا در آن شمار است.

آژنگ چند مارش نظامی نیز نوشت که در موزیک ارتش به اجرا درمی‌آمد «ارتش و آهن» از آن جمله است آژنگ آهنگ سازی پیرو درویش‌خان و رکن‌الدین خان بود که هر دو از نوازندگان بزرگ دوره ناصری بودند از شاگردان مشهور او می‌توان از مرتضی محجوبی و شهباز برمکی نام برد.

آثار

[ویرایش]
  • ساخت پیش‌درآمد و رنگ و تصنیف برای همه دستگاه‌ها
  • تنظیم قطعاتی برای موسیقی ایرانی
  • ساخت چند مارش نظامی که از زمان وی به بعد در موزیک ارتش مورد استفاده قرارگرفت.
  • تنظیم و ساخت اپرای (دکتر ریاضی‌دان) که با کمک فکری شاهزاده احمد میرزا به اجرا درآمد و با استقبال مردم مواجه شد.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • نصیری فر، مردان موسیقی ۶۴/۳–۶۵
  • تاریخ موسیقی ایران، نشر سیمرغ، حسن مشحون
  • مردان موسیقی و سنتی ایران، نشر راد، حبیب‌الله نصیری
  • شناسایی موسیقی ایران، نشر بی‌نا، عزیز شعبانی
  • بهروز شاپوری، چهره‌های موسیقی ایران ج۱