پرسیکا آنتیکوا
پرسیکا آنتیکوآ (به انگلیسی: Persica Antiqua) مجله‌ای علمی است که مقاله‌هایی درباره ایران باستان به زبان انگلیسی منتشر می‌کند. این مجله را گروه پژوهشی باستان‌کاوی تیسافرن در ایران منتشر می‌کند. بنیانگذار، مدیر و سردبیر این مجله شاهین آریامنش است.[۱]
| سردبیر | شاهین آریامنش، رضا مهرآفرین |
|---|---|
| دسته‌بندی | ایران‌شناسی |
| بسامد | دوفصلنامه |
| قطع | وزیری |
| ناشر | گروه پژوهشی باستان‌کاوی تیسافرن |
| بنیانگذار | شاهین آریامنش |
| سال بنیان‌گذاری | 2021 |
| نخستین شماره | 2021 |
| کشور | ایران |
| مستقر در | تهران |
| زبان | انگلیسی |
| وبگاه | |
| شاپا | ۲۷۸۳-۲۲۹۵ |
اعضای هیئت تحریریه پرسیکا آنتیکوا از کشورهای ایران، انگلستان، امریکا، لهستان، روسیه، ایتالیا، دانمارک، چین، جمهوری آذربایجان و گرجستان است.
این مجله در زمینه باستان‌شناسی، تاریخ، دین، کتیبه، سکه‌شناسی و تاریخ هنر ایران باستان منتشر می‌شود و در وبگاه بین‌المللی اسکوپوس نمایه شده است.[۲] پرسیکا آنتیکوا همچنین در وبگاه نشریات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در فهرست نشریات بین‌المللی قرار گرفته است.[۳] [۴]
نویسندگان مقاله‌های این مجله از کشورهای گوناگون همچون ایران، آلمان، لهستان، گرجستان، ارمنستان، ایتالیا و ... است.
پرسیکا آنتیکوا در ارزیابی Scimago Journal & Country Rank در سال 2024 میلادی در رتبۀ دوم یعنی Q2 قرار گرفت.[۵]
شاهین آریامنش سردبیر Persica Antiqua در مراسم تجلیل از سردبیران و مدیران مسئول نشریات علمی نمایه شده در پایگاه‌های معتبر بین‌المللی که در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، قدردانی شد.[۶]
ساختار مجله
ویرایشمدیر مسئول:
ویرایششاهین آریامنش
سردبیر:
ویرایش- شاهین آریامنش
مدیر داخلی:
ویرایشهوشنگ رستمی
مدیر اجرایی:
ویرایشآروین مقصودلو
اعضای هیئت تحریریه
ویرایشاعضای هیئت تحریریه
ویرایش- ژاله آموزگار - دانشگاه تهران - ایران
- انریکو اسکالونه - دانشگاه رم - ایتالیا
- سجاد علی‌بیگی - دانشگاه رازی کرمانشاه - ایران
- محمدحسین عزیزی خرانقی - پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری - ایران
- جان مک‌گینیس - دانشگاه کمبریج - انگلستان
- نیکول بریش - دانشگاه کپنهاگ - دانمارک
- ولی بخشعلی‌اف - دانشگاه نخجوان - جمهوری آذربایجان
- پیر فرانچسکو کالیری - دانشگاه بولونیا - ایتالیا
- متئو کمپارتی - دانشگاه بیجینگ - چین
- برونو جنیتو - دانشگاه ناپل - ایتالیا
- هلن گیوناشیولی - دانشگاه ایلیا - گرجستان
- لئوناردو گرگوراتی - دانشگاه دورهام - انگلستان
- باربارا کایم - دانشگاه ورشو - لهستان
- کاتاژینا ماکیسمیوک - دانشگاه شدلتسه - لهستان
- جولیو مارسکا - دانشگاه ساپینزا - ایتالیا
- سیروس نصراله‌زاده - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی - ایران
- مهسا ویسی - پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی - ایران
- آنتونیو پاناینو - دانشگاه بولونیا - ایتالیا
- کمرون پتری - دانشگاه کمبریج - انگلستان
- پروانه پورشریعتی - دانشگاه - امریکا
- روکو رنته - دانشگاه هاروارد - امریکا
- ابرهارد سوئر - دانشگاه ادینبورگ - انگلستان
- سیدمنصور سیدسجادی - ایتالیا
- نیکولاس سیمز-ویلیامز - دانشگاه سواس - انگلستان
منابع
ویرایش- ↑ Persica Antiqua. "Persica Antiqua". Persica Antiqua (به انگلیسی).
- ↑ Scopus. "Source details". اسکوپوس (به انگلیسی).
- ↑ PORTAL OF SCIENTIFIC JOURNALS. "MINISTRY OF SCIENCE, RESEARCH AND TECHNOLOGY". PORTAL OF SCIENTIFIC JOURNALS (به انگلیسی).[پیوند مرده]
- ↑ «مجلۀ ایران‌شناسی پرسیکا آنتیکوا در میان نشریات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری | رسانه ایرانیان اروپا». دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۲۱.
- ↑ "Persica Antiqua". Scimago Journal & Country Rank (به انگلیسی).
- ↑ «۵۷ نشریه علمی دارای نمایه بین‌المللی تقدیر شدند». خبرگزاری مهر.