فلیسطیه (عبری: פְּלֶשֶׁת، Pəlešeṯ، یونانی باستان (LXX): Φυλιστιιμ‏ Phulistiim) منطقه‌ای در جنوب‌غربی شام بود که شهرهایی نظیر اشکلون، اشدود، غزه، یافا و غیره در آن واقع بودند. ساکنان این منطقه فلیسطی‌ها بودند که گمان می‌رود هندواروپایی باشند و در حدود ۱۲۰۰ قبل از میلاد در کنعان ساکن شدند.[۱] بخت نصر در سال ۶۰۴ قبل از میلاد به فلیسطیه حمله کرد و اشکلون را به آتش کشید و منطقه را به امپراتوری بابل نو ضمیمه کرد؛ زان پس، دیگر چیزی از فلیسطی‌ها در تاریخ شنیده نشد.

فلیسطیه

۱۱۷۵ قبل از میلاد–۶۰۴ قبل از میلاد
فلیسطیه (قرمز) و همسایگان، ح. ۸۳۰ قبل از میلاد
فلیسطیه (قرمز) و همسایگان، ح. ۸۳۰ قبل از میلاد
زبان(های) رایجزبان فلیسطی، کنعانی، عبری
دین(ها)
دین کنعانی
نام(های) اهلیتفلیسطی
حکومتفدراسیون
دوره تاریخیعصر آهن
۱۱۷۵ قبل از میلاد
• فتح شام توسط آشور
۶۰۴ قبل از میلاد
پیشین
پسین
کنعان (منطقه)
امپراتوری آشوری نو
امروز بخشی ازمصر
اسرائیل
فلسطین

فلیسطی‌ها نقش پررنگی در داستان‌های تنخ دارند و در این روایات بارها به آنان اشاره شده‌است.

منابع

ویرایش
  1. John Noble Wilford (29 September 1992). "Philistines Were Cultured After All, Say Archeologists". The New York Times (به انگلیسی). Retrieved 20 May 2021. I am willing to state flatly that the Sea Peoples, including the Philistines, were Mycenaean Greeks

پیوند به بیرون

ویرایش