جیمز مدیسون
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
جیمز مدیسون جونیور (به انگلیسی: James Madison, Jr.) (۱۶ مارس ۱۷۵۱ – ۲۸ ژوئن ۱۸۳۶) سیاستمدار آمریکایی که چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۷ بود.[۱] مدیسون به همراه جان جی و الکساندر همیلتون، نویسنده مقالات فدرالیست بود و از نویسندگان قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به‌شمار می‌رود. مدیسون سخت بر این عقیده بود که تعدیل و توازن قوا می‌تواند به حراست از آزادی در یک جمهوری بزرگ یاری رساند. همچنین او قدکوتاه ترین رئیس جمهور تاریخ ایالات متحده آمریکا بود.
جیمز مدیسون | |
|---|---|
(c).jpg) پرتره وی، ۱۸۱۶ | |
| چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۰۹ – ۴ مارس ۱۸۱۷ | |
| معاون رئیس‌جمهور | جورج کلینتون (معاون رئیس‌جمهور) (۱۸۰۹-۱۸۱۲)[الف] نداشت (۱۸۱۲-۱۸۱۳) البریج جری (۱۸۱۳-۱۸۱۴)[ب] نداشت (۱۸۱۴-۱۸۱۷) |
| پس از | توماس جفرسون |
| پیش از | جیمز مونرو |
| ۵مین وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا | |
| دوره مسئولیت ۲ مه ۱۸۰۱ – ۳ مارس ۱۸۰۹ | |
| رئیس‌جمهور | توماس جفرسون |
| پس از | جان مارشال |
| پیش از | رابرت اسمیت |
| عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده از ویرجینیا حوزهٔ پانزدهم | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۷۹۳ – ۴ مارس ۱۷۹۷ | |
| پس از | حوزه انتخابیه ایجاد شد |
| پیش از | جان داوسون |
| عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده از ویرجینیا حوزهٔ پنجم | |
| دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۷۸۹ – ۴ مارس ۱۷۹۳ | |
| پس از | حوزه انتخابیه ایجاد شد |
| پیش از | جرج هنکوک |
| نماینده در کنگره کنفدراسیون از ویرجینیا | |
| دوره مسئولیت ۶ نوامبر ۱۷۸۶ – ۳۰ اکتبر ۱۷۸۷ | |
| دوره مسئولیت ۱ مارس ۱۷۸۱ – ۱ نوامبر ۱۷۸۳ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۶ مارس ۱۷۵۱ پورت کانوی، ویرجینیا، مستعمره ویرجینیا، آمریکای بریتانیا |
| درگذشته | ۲۸ ژوئن ۱۸۳۶ (۸۵ سال) اورنج، ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا |
| آرامگاه | مونپلیه |
| حزب سیاسی | حزب دموکرات-جمهوری‌خواه |
| همسر(ان) | دالی مدیسون (ا. ۱۷۹۴) |
| فرزندان | جان پاین (پسرخوانده) |
| والدین | جیمز مدیسون پدر |
| تحصیلات | دانشگاه پرینستون (بی‌ای، ۱۷۷۱) |
| امضا |  |
| خدمات نظامی | |
| وفاداری | مستعمره ویرجینیا |
| خدمت/شاخه | .svg){kind=small} شبه نظامی ویرجینیا |
| سالهای خدمت | ۱۷۷۵ |
| درجه |  سرهنگ |
دوستی نزدیک مدیسون با توماس جفرسون، رئیس‌جمهور پیش از خود، باعث شده بود تا وی تجربه وزارت امور خارجه آمریکا را در کارنامه کاری خود به ثبت برساند. وی در سال ۱۸۰۹، به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب شد. مدیسون در حالی اولین دور حضور خود را در این سمت به پایان رساند که کشورش به دلیل افزایش تنش‌ها با بریتانیا در آستانه یک جنگ قرار داشت. او در سال ۱۸۱۲، با پیروزی بر «دی فیت کلینتون»، رقیب فدرالیست خود بار دیگر رئیس‌جمهور آمریکا شد اما نتوانست در بسیج نیروهای مختلف آمریکا علیه حملات بریتانیایی ها توفیقی حاصل کرده و در نهایت با ورود نیروهای بریتانیا به واشینگتن دی. سی. در سال ۱۸۱۴، مجبور به فرار به ویرجینیا شد. در سال ۱۸۱۴، معاهده گنت به جنگ پایان داد.
سابقه مدیسون همانند هموطنانش در ویرجینیا به سبب برده داری، لکه دار بود. میراثی که او هرگز نمی‌توانست از آن بگریزد. او به هدف کسب درآمد کافی بدون برده داری، چندین کار مخاطره‌آمیز را امتحان کرد اما هیچ‌یک کارگر نیفتاد و در نهایت نیز حتی در بستر مرگ هم برخلاف جورج واشینگتن، برده‌های خودش را آزاد نساخت.
ایالت‌های لوئیزیانا و ایندیانا در زمان او به ایالات متحده آمریکا پیوستند.
سنین جوانی و تحصیل
ویرایشجیمز مدیسون جونیور در ۱۶ مارس ۱۷۵۱ (۵ مارس ۱۷۵۰، به سبک قدیمی)، در مزارع بل گروو نزدیک پورت کانوی در مستعمره ویرجینیا، در خانواده جیمز مدیسون پدر و النور مدیسون به دنیا آمد.خانواده او از اواسط قرن هفدهم در ویرجینیا زندگی می کردند.پدربزرگ مادری مدیسون، فرانسیس کانوی، یک کشاورز برجسته و تاجر تنباکو بود.پدرش یک کشاورز توتون و تنباکو بود که در مزرعه ای بزرگ شد که در آن زمان مونپلیه نام داشت و پس از رسیدن به سن بلوغ به او به ارث رسید.پدر مدیسون با حدود 100 برده و مزرعه ای به وسعت 5000 هکتار (2000 هکتار)، یکی از بزرگترین زمینداران در پیمونت ویرجینیا بود.
در اوایل دهه 1760، خانواده مدیسون به خانه ای تازه ساخته نقل مکان کردند که نام آن را مون پلیه گذاشتند.مدیسون به عنوان بزرگترین فرزند از دوازده فرزند، با هفت برادر و چهار خواهر بزرگ شد، اگرچه تنها شش تا بزرگسالی زندگی کردند.از میان سه برادر (فرانسیس، آمبروز و ویلیام) و سه خواهر (نلی، سارا و فرانسیس)، این آمبروز بود که در نهایت به مدیریت مونپلیه برای پدر و برادر بزرگترش تا زمان مرگش در سال 1793 کمک کرد.پرزیدنت زکری تیلور از نوادگان الدر ویلیام بروستر، رهبر زائران مستعمره پلیموث، مهاجر می‌فلاور و امضاکننده پیمان می‌فلاور بود.پسر عموی دوم تیلور از طریق آن خط، مدیسون بود.
مدیسون از سن 11 تا 16 سالگی زیر نظر دانلد رابرتسون، مربی اسکاتلندی که به عنوان معلم برای چندین خانواده برجسته کاشت در جنوب خدمت می کرد، تحصیل کرد.مدیسون ریاضیات، جغرافیا و زبان‌های مدرن و کلاسیک را آموخت و در زبان لاتین مهارت فوق‌العاده‌ای پیدا کرد.در سن 16 سالگی، مدیسون به مون پلیه بازگشت، جایی که زیر نظر کشیش توماس مارتین تحصیل کرد تا برای کالج آماده شود.بر خلاف اکثر ویرجینیایی‌های دوران خود که مقید به کالج بودند، مدیسون در کالج ویلیام اند مری شرکت نکرد، جایی که آب و هوای پست ویلیامزبرگ - که تصور می‌شد احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های عفونی وجود دارد - ممکن است حساسیت‌های او را در مورد سلامتی خود تحت فشار قرار داده باشد.در عوض، در سال 1769، در کالج نیوجرسی (که بعداً به دانشگاه پرینستون تغییر نام داد) ثبت نام کرد.
تحصیلات دانشگاهی او شامل لاتین، یونانی، الهیات و آثار روشنگری بود.مدیسون یکی از اعضای برجسته انجمن ویگ-کلیوسوفیک آمریکا بود که در محوطه دانشگاه با همتای سیاسی خود، انجمن کلیوسوفیک رقابت می کرد.در طول دوران او در پرینستون، نزدیکترین دوست مدیسون، دادستان کل آینده ویلیام بردفورد بود.مدیسون همراه با همکلاسی خود، آرون بر، یک برنامه آموزشی شدید را انجام داد و مدرک سه ساله لیسانس هنرهای کالج را در دو سال به پایان رساند و در سال 1771 فارغ التحصیل شد.مدیسون به این فکر کرده بود که پس از فارغ التحصیلی یا وارد جامعه روحانیت شود یا به وکالت بپردازد، اما در عوض در پرینستون ماند تا تحت نظر رئیس کالج، جان ویترسپون، به مطالعه عبری و فلسفه سیاسی بپردازد.او در اوایل 1772 به خانه مون پلیه بازگشت.
ایده های مدیسون در مورد فلسفه و اخلاق به شدت توسط ویترسپون شکل گرفت که او را به فلسفه، ارزش ها و شیوه های تفکر عصر روشنگری تبدیل کرد.زندگی نامه نویس ترنس بال نوشت که در پرینستون، مدیسون "در لیبرالیسم روشنگری غوطه ور شد و به رادیکالیسم سیاسی قرن هجدهم گروید. از آن زمان به بعد نظریه های جیمز مدیسون حقوق سعادت انسان را ارتقا می بخشد و فعال ترین تلاش های او در خدمت است.
مدیسون پس از بازگشت به مون پلیه، بدون شغل انتخابی، به عنوان معلم برای خواهر و برادر کوچکترش خدمت کرد.او در سال 1773 شروع به مطالعه کتاب های حقوقی کرد و از دوستش بردفورد که شاگرد حقوق بود، خواست تا برنامه ای مکتوب برای مطالعه برای او بفرستد.مدیسون در سال 1783 به شناختی از نشریات حقوقی دست یافته بود. او خود را دانشجوی حقوق می دانست اما نه یک وکیل.مدیسون خود را نزد یک وکیل شاگردی نکرد و هرگز به وکالت نپیوست.پس از جنگ انقلابی، او مدتی را در مونپلیه در ویرجینیا صرف مطالعه دموکراسی‌های باستانی جهان در آماده‌سازی برای کنوانسیون قانون اساسی کرد.مدیسون از دوره‌هایی از فرسودگی ذهنی و بیماری همراه با عصبی بودن رنج می‌برد که اغلب باعث ناتوانی موقتی کوتاه‌مدت پس از دوره‌های استرس می‌شد.با این حال، او تا سالهای پایانی از سلامت جسمانی برخوردار بود.
انقلاب آمریکا و مقالات کنفدراسیون
ویرایشدر طول دهه های 1760 و 1770، مستعمره نشینان آمریکایی به قوانین سختگیرانه مالیاتی، پولی و نظامی بریتانیا که توسط پارلمان بر آنها تحمیل شده بود اعتراض کردند.در سال 1765، پارلمان بریتانیا قانون تمبر را تصویب کرد که باعث مخالفت شدید استعمارگران شد و درگیری را آغاز کرد که در انقلاب آمریکا به اوج خود رسید.جنگ انقلابی آمریکا در 19 آوریل 1775 آغاز شد و با معاهده پاریس که در 3 سپتامبر 1783 امضا شد، پایان یافت.استعمارگران سه جناح برجسته را تشکیل دادند: وفادارماندگان، که به حمایت از پادشاه جرج سوم از پادشاهی متحده ادامه دادند.یک جناح بی طرف مهم بدون تعهد قاطع به وفاداران یا میهن دوستان؛ و میهن دوستان، که مدیسون به آنها پیوست، تحت رهبری کنگره قاره.مدیسون بر این باور بود که پارلمان با تلاش برای مالیات بر مستعمرات آمریکا از محدوده خود فراتر رفته است و با کسانی که در برابر حکومت بریتانیا مقاومت می کردند، همدردی می کرد.از نظر تاریخی، بحث در مورد تقدیس اسقف ها ادامه داشت و در نهایت قانونی در پارلمان بریتانیا (که متعاقباً قانون وقف اسقف های خارج از کشور 1786 نامیده شد) به تصویب رسید تا اجازه دهد اسقف ها را برای یک کلیسای آمریکایی تقدیس کنند، خارج از وفاداری به ولیعهد بریتانیا.هم در ایالات متحده و هم در کانادا، کلیساهای جدید آنگلیکن شروع به ترکیب اشکال فعال تر سیاست در خودگردانی، تصمیم گیری جمعی و تأمین مالی خود کردند.این اقدامات با جداسازی هویت دینی و سکولار مطابقت دارد.مدیسون معتقد بود که این اقدامات ناکافی است و همچنین از برچیدن کلیسای انگلیکن در ویرجینیا حمایت کرد.مدیسون معتقد بود که مدارا با یک مذهب تثبیت شده نه تنها برای آزادی مذهب مضر است، بلکه به این دلیل که احترام بیش از حد به هر مرجعی را که ممکن است توسط یک کلیسای مستقر ادعا شود، تشویق می‌کند.
پس از بازگشت به مون پلیه در سال 1774، مدیسون در کمیته محلی ایمنی، یک گروه طرفدار انقلاب که بر شبه نظامیان محلی میهن دوستان نظارت می کرد، کرسی گرفت.در اکتبر 1775، او به عنوان سرهنگ شبه نظامیان شهرستان اورنج منصوب شد و به عنوان فرمانده دوم پدرش خدمت کرد تا اینکه به عنوان نماینده پنجمین کنوانسیون ویرجینیا انتخاب شد، که مسئول تهیه اولین قانون اساسی ویرجینیا بود.اگرچه مدیسون هرگز در جنگ انقلابی شرکت نکرد، اما در سیاست ویرجینیا به عنوان رهبر زمان جنگ به شهرت رسید.در کنوانسیون قانون اساسی ویرجینیا، او نمایندگان را متقاعد کرد که اعلامیه حقوق ویرجینیا را که در ابتدا در 20 مه 1776 پیش نویس شده بود، تغییر دهند تا "حق برابر" را به جای "تحمل" صرف، در اعمال دین فراهم کنند.با تصویب قانون اساسی ویرجینیا، مدیسون بخشی از مجلس نمایندگان ویرجینیا شد و متعاقباً به عضویت شورای ایالتی فرماندار ویرجینیا انتخاب شد، جایی که او از متحدان نزدیک فرماندار توماس جفرسون شد.در 4 ژوئیه 1776، اعلامیه استقلال ایالات متحده به طور رسمی چاپ شد و 13 ایالت آمریکا را یک کشور مستقل اعلام کرد.
مدیسون در بحث‌های مربوط به اصول کنفدراسیون در نوامبر 1777 شرکت کرد و در بحث آزادی مذهبی مؤثر بر تدوین اصول مشارکت داشت، اگرچه امضای او برای تصویب اصول کنفدراسیون لازم نبود.مدیسون آزادسازی ماده آزادی مذهبی را پیشنهاد کرده بود، اما کنوانسیون بزرگتر ویرجینیا قانون اساسی پیشنهادی را از زبان رادیکال تر «بیان آزاد» ایمان محروم کرد تا اشاره کمتر بحث برانگیزی به برجسته کردن «تساهل» در درون دین شود.اصلاحات دیگر کمیته و کل کنوانسیون شامل افزودن بخشی در مورد حق بر یک دولت متحد بود.مدیسون مجدداً از سال 1777 تا 1779 در شورای ایالتی خدمت کرد، زمانی که او به عنوان دومین کنگره قاره ای، هیئت حاکمه ایالات متحده انتخاب شد.
در طول دوره مدیسون در کنگره از سال 1780 تا 1783، ایالات متحده با جنگ سختی علیه بریتانیای کبیر و همچنین تورم، مشکلات مالی و عدم همکاری بین سطوح مختلف دولت مواجه شد.مدیسون که از ناکامی ایالت ها در تامین نیازهای مورد نیاز ناامید شده بود، پیشنهاد داد که اساسنامه کنفدراسیون را اصلاح کند تا به کنگره این اختیار را بدهد که به طور مستقل درآمد را از طریق تعرفه های واردات افزایش دهد.اگرچه ژنرال جورج واشنگتن، عضو کنگره، الکساندر همیلتون، و دیگر رهبران نیز از اصلاح تعرفه حمایت کردند، اما شکست خورد زیرا نتوانست تصویب تمام سیزده ایالت را به دست آورد.مدیسون در حالی که عضو کنگره بود، از حامیان سرسخت اتحاد نزدیک بین ایالات متحده و فرانسه بود.او به‌عنوان مدافع توسعه به سوی غرب، اصرار داشت که ملت جدید باید حق خود را برای کشتیرانی در رود می‌سی‌سی‌پی و کنترل تمام سرزمین‌های شرق آن در معاهده پاریس، که به جنگ انقلاب پایان داد، تضمین کند.پس از دوره خود در کنگره، مدیسون در انتخابات مجلس نمایندگان ویرجینیا در سال 1784 پیروز شد.
تصویب قانون اساسی
ویرایشمدیسون به عنوان عضوی از مجلس نمایندگان ویرجینیا، به دفاع از آزادی مذهبی ادامه داد و به همراه جفرسون، پیش نویس اساسنامه ویرجینیا برای آزادی مذهبی را تهیه کرد.این اصلاحیه که آزادی مذهب را تضمین می کرد و کلیسای انگلستان را منحل می کرد، در سال 1786 تصویب شد.مدیسون همچنین به یک دلال زمین تبدیل شد و زمینی را در امتداد رودخانه موهاوک با مشارکت یکی دیگر از مشمولان جفرسون، جیمز مونرو، خریداری کرد.در طول دهه 1780، مدیسون به طور فزاینده ای در مورد از هم گسیختگی ایالت ها و ضعف دولت مرکزی پس از پایان جنگ انقلابی نگران شد.او معتقد بود که دموکراسی مستقیم باعث انحطاط اجتماعی می‌شود و یک دولت جمهوری‌خواه در برابر حزب‌گرایی و جناح‌گرایی مؤثر خواهد بود.او به‌ویژه با قوانینی که پول کاغذی را قانونی می‌کرد و مصونیت دیپلماتیک را برای سفرای کشورهای دیگر رد می‌کرد، ناراحت بود.مدیسون همچنین نگران نبود توانایی در کنگره برای ایجاد سیاست خارجی، حفاظت از تجارت آمریکایی، و ایجاد سکونت در سرزمین‌های بین رشته‌کوه آپالاش و رود می‌سی‌سی‌پی بود.همانطور که مدیسون نوشت، "بحرانی فرا رسیده بود که قرار بود تصمیم بگیرد که آیا آزمایش آمریکا موهبتی برای جهان خواهد بود یا امیدهایی را که آرمان جمهوری الهام کرده بود، برای همیشه نابود می کرد."حقوق و نظریه سیاسی و همچنین تحت تأثیر متون روشنگری که جفرسون از فرانسه فرستاده بود.مدیسون به‌ویژه به دنبال آثاری درباره حقوق بین‌الملل و قوانین اساسی «کنفدراسیون‌های باستانی و مدرن» مانند جمهوری هلند، کنفدراسیون سوئیس و اتحادیه اخائیه بود.او به این باور رسید که ایالات متحده می‌تواند آزمایش‌های جمهوری‌خواهان گذشته را با اندازه‌اش که از لحاظ جغرافیایی 13 مستعمره را ترکیب می‌کرد، بهبود بخشد.مدیسون امیدوار بود که با این همه منافع رقیب، سوء استفاده از حکومت اکثریت را به حداقل برساند.علاوه بر این، حقوق ناوبری به مسیرهای تجاری اصلی که رود می سی سی پی به آنها دسترسی پیدا می کند، مدیسون را بسیار نگران کرده است.او با پیشنهاد جان جی مخالفت کرد که ایالات متحده ادعاهای مربوط به رودخانه را به مدت 25 سال می پذیرد، و به گفته مورخ رالف کچام، تمایل مدیسون برای مبارزه با این پیشنهاد، انگیزه اصلی او برای بازگشت به کنگره در سال 1787 بود.
نگارخانه
ویرایش-
دانشگاه جیمز مدیسون در آمریکا -
منزل و مقبره جیمز مدیسون -
تصویر مدیسون بر روی سکه یک دلاری
.jpg)
جستارهای وابسته
ویرایشپانویس
ویرایش- ↑ Vice President Clinton died in office. As this was prior to the adoption of the متمم بیست و پنجم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا in 1967, a vacancy in the office of Vice President was not filled until the next ensuing election and inauguration.
- ↑ Vice President Gerry died in office. As this was prior to the adoption of the متمم بیست و پنجم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا in 1967, a vacancy in the office of Vice President was not filled until the next ensuing election and inauguration.